Tonnie Poelman

Ik zit alweer in Vlissingen bij mijn ouders. Snowy was heel blij me weer te zien. We hebben lekker een frietje met een van dobben kroket gegeten…. Het is wel geen braai maar ik heb ervan genoten.

Imco stond ons op Schiphol al op te wachten in de bijna geheel gereviseerde range rover. Volgens mij is ieder boutje en moertje wel los geweest…..?! Als ik nu mijn lichten aanzet gaat automatisch de radio aan. Hoe makkelijk wil je het hebben?

Voor rudolf: deze zonsondergang is voor jou. De laatste van de vakantie. De foto is genomen vanuit het appartement van mijn vader en moeder in vlissingen. Ik hoop dat je snel weer beter bent.

Vergeten jullie de malarone niet….gelieve in te nemen met een windhoek…….!

Zo dat was me een vlucht. Om 0100 lokale tijd in Johannes burg waren we eindelijk klaar om te vertrekken. Rudolf is echt heel erg ziek. Ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit zo stil heb gezien. Tja hij is wel eens rustig na, weer!, een verloren wedstrijd van Willem II en dat is de laatste tijd erg vaak!! Maar zo heb ik hem nog nooit gezien. We gaan vanuit Imco direct naar een doctor in Tilburg…..

De vlucht was lang en rumoerig veel gehuil van kindjes, die zich volgens mij verveelden en allemaal heen en weer geloop van mensen. Ondanks dat er was gevraagd de luikjes voor de ramen dicht te houden waren er toch weer mensen die het nodig vonden om ze te openen zodat ze goed zicht hadden op de rechter vleugel…….?! Daardoor was het al vrij licht om 5 uur (Afrika tijd). Niet veel geslapen dus. Ach ik geef haar zo wel een klein duwtje bij de bagage band, kan ze een rondje mee in de katacomben van schiphol 😉

Het was erg jammer dat we niet bij elkaar zaten in het vliegtuig dan hadden we nog een beetje lol kunnen trappen. Ik denk dat rest van het vliegtuig er wel blij mee geweest is….. Ik heb af en toe een rondje gelopen om mijn rol als steward in de truck niet als een nacht kaarsje uit te laten gaan. Maar de meeste leden van onze groep sliepen of deden alsof zodra ze me zagen aankomen. Ik kon daardoor mijn appels en bananen niet kwijt!?

Ik hoop dat Imco al op ons staat te wachten en dat we snel naar hillegom kunnen rijden. Ik lust wel een bruine boterham met kaas en een koud glas volle melk. Ik hoop dat Imco en Celeste dat in huis hebben anders stoppen we maar even bij de appie.

Ik moet gaan afsluiten van de stewardess. Waren niet zo spraakzaam
op de terugreis wat jammer was…..

Om 10.38 lokale tijd stonden we weer op de grond in Nederland. Nou ja het vliegtuig staat op de nederlanse klei. We zijn geland op de polderbaan en dan is het nog zeker 15 minuten taxien naar de gate.

Tot later

26 maart
Ellen van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Sorry dat ik rudolf heb meegesleept op deze reis en dat hij niet op je partijtje kon komen. Nu moet je zeker een keer met hem uit eten als kado?!

We hebben onze laatste, warme, zweterige nacht doorgebracht in de tent. Het warme, drukkende weer deed Rudolf afgelopen nacht geen goed. Ik heb hem af en toe overeind op zijn bed zien zitten. Hij vertelde dat hij bijna niet heeft geslapen van de pijn in zijn keel. We zullen in Tilburg direct even naar de doktor rijden voor een cocktail aan pillen en poeders…..?!

Om iets over 6 zaten we allemaal weer braaf in de truck. We gaan nu richting Johannesburg voor de laatste boodschappen en wat souvenirs…..familie thuis, ik neem niets voor jullie mee!! Zo, dan weten jullie dat alvast. Kan het ook niet meer tegenvallen als je tassen vol met houten maskers, metalen giraffes, van riet gevlochten mandjes, leren armbandjes, asbakken in de vorm van olifanten en uit bierblikjes gemaakte vliegtuigjes verwacht….. Ik heb allen mijzelf verwend met de enige echte vuvuzela…..zullen de buren blij mee zijn?!?

Patrick had gisteren namens de gehele groep een dankwoordje gesproken. Hij begon met de door Hein veel gebruikte zinnen; “hello happy campers” “got a smile for me” and “kitchen team….”. Het hele team werd persoonlijk bedankt. Goed gedaan Patrick.

Ik hoor van Rudy dat hij al een stukje “preventief” heeft gereden op mijn Harley. Het schijnt goed weer te zijn, kan ik zondag al naar het strand in Vlissingen? Beetje mijn bruine buik showen :-). Een van de dingen waar ik echt zin in heb als ik terug ben is om een stukje motor te rijden…..zeker na bijna 7500km binnen in een truck te hebben gezeten. Misschien maandag wel lekker op de Electra naar het werk!?

Vandaag dus vroeg op voor de trip naar Johannesburg. Ongeveer 500 km over de snelweg. Een tripje van 6 uur waar we uiteindelijk bijna 10 uur over hebben gedaan. Rond 5 uur waren we bij een groot winkelcentrum in joburg. Nog even wat winkelen en dan lekker eten. Het eten was gezamelijk in een restaurant in het winkelcentrum. Om 2100 uur werden we keurig afgezet bij het vliegveld. Na uitbundig afscheid te hebben genomen en met de belofte dat ik zeker een keer terug kom. Andre en graij hebben me uitgenodigd om met hun een paar weken langs de oostkust te gaan trekken. Wat ik ook zeker wil gaan doen. Ik kan dan mooi een weekje met marc de bloemetjes buiten zetten in Kaapstad en daarna back to basic met c&a. Marc wanneer kan je…….?

In het toilet heeft iedereen zich snel in warme kleding gehesen wat erg onwennig aanvoelde. De tassen afgeven, paspoort laten zien (ik ben de tel kwijt hoe vaak ik wel niet met mijn paspoort heb moeten zwaaien), stempel erin in we kunnen vliegen. Hopelijk voor rudolf mogen we snel gaan zitten want hij loopt echt op zijn laatste tandvlees. We zitten nog een bakkie te doen en gaan zo naar onze gate slenteren…….

Voor de vliegtuig spotters thuis ons vluchtnummer is KL 592. We zouden rond 11 uur zaterdag moeten landen. Aub geen bloemen!!

Voor de laatste keer vanuit zuid-Afrika sluit ik af met, tot morgen. Hopelijk vanuit een warm en zonnig nederland!?

25 maart
Het is jammer dat we vandaag onze tent niet hoeven af te breken want we beginnen er al aardig handig in te worden….. Nee we blijven 2 dagen op deze camping staan en gaan vandaag de hele dag een game-drive doen. We worden om 7 uur opgehaald door 2 terreinauto’s. Rudolf is nog steeds niet helemaal de oude. Hij heeft een vervelende keelontsteking opgelopen en heeft moeite met slikken. Hij is dan ook heel erg stil.

De warmte die dag doet hem en ook ons geen goed. Rond 10:30 is het al bloedje heet. Maar……wat een mooi park is Kruger. En wat zien we veel dieren. Voor het eerst zien we echt flinke kuddes met zebra’s, olifanten en groepjes neushoorns. We hebben er in het begin van onze reis 1 zien liggen op een km afstand dus om ze zo dichtbij te zien is toch wel heel erg spannend. Jammer dat er nog maar zo weinig neushoorns over zijn.

Olifanten zijn hier in overvloed en steken gewoon voor de jeep de weg over. Wat een grote beesten zijn het toch. Ik sluit mijn ogen en spedl het filmpje nog maar eens af van het “zwembad” avontuur. Nu besef ik pas hoe groot de olifant was die op 6 meter afstand op zijn gemakkie uit het zwembad stond te drinken. Dat is echt een moment dat ik nooit meer zal vergeten.

Het is echt niet normaal heet vandaag. Ik heb er zelfs last van en dat na al die warme dagen. Na de lunch zit dan ook iedereen versuft in de bus. De stemming is net alsof Nederland op het komende WK in de laatste minuut van de Duitsers verliest door een frommel goal…..ze verslagen zitten we erbij!?! We zijn dan ook best wel blij dat we weer richting camping rijden.

Het Kruger park is wel het mooiste park wat we gezien hebben. Ik kan me voorstellen dat, zodra de droge periode aanbreekt en de dieren zich verzamelen bij de drink plassen en rivieren je niet weet waar je moet kijken. Goede reden om zeker nog een keer terug te komen….

Ik heb een paar geweldige foto’s van een olifant die zichzelf afkoelt door water hoog de lucht in te spuiten….ze komen zodra ik thuis ben op de site. Ik ga zeker een heleboel foto’s, die ik met mijn goede camera heb gemaakt, op de site zetten. Daarom moeten jullie de site in de gaten blijven houden.

Omdat het zo warm was zochten we verkoeling bij een café met uitzicht over de rivier waaraan de camping lag. Wat een mooi uitzicht. Steeds weer wordt ik stil van de schoonheid van de natuur hier. Ik stel me wel eens voor dat ze ons hier zouden achterlaten. We zouden het nog geen 2 dagen volhouden. We zijn ten eerste niet gewend en bestand tegen de hitte en het gebrek aan de door ons verlangde hygiëne….. En ten 2e we zouden het tussen de wilde dieren waarschijnlijk nog geen dag volhouden. Ik moet er niet aan denken om midden in de nacht, met alleen de maan als verlichting, over de weg te moeten lopen met de meeste dieren op jacht?!?! Je ziet gelukkig dat zelfs de gidsen ontzag hebben voor de natuur.

Na een duikje in het zwembad is het douchen geblazen want omdat het de laatste dag is mogen we zelf ons biefstukje braaien. Met een braaibroodje en salade erbij is het wederom een heerlijk diner. We maken ook nog even de laatste biertjes, flessen wijn en rum op;-)

Morgen moeten we om 6 uur in de truck zitten, houdt die Hein dan nooit op??

Vanmorgen om 7 uur in de truck. Het was voor mij de 1e nacht dat ik mijn slaapzak heb moeten gebruiken. Het heeft gisterenavond geregend en daardoor koelde het flink af. Ach zo kunnen we alvast wennen aan de temperaturen in Nederland! Over nederland gesproken. Toen we vanmorgen vroeg langs het stadion reden besloot craij een rondje van de zaak te doen en zijn we even langs het stadion gereden. Uit de bus hangend schreeuwden we: ” Holland, Holland, Holland…..” ondertussen sloegen we hard op de zijkanten van de bus en craij deed goed mee met de claxon van de truck. Je zag de vele mensen rond het stadion denken: wat doen die gekken hier zo vroeg en Holland speelt hier toch helemaal niet. Die gasten zitten bij het verkeerde stadion?!?! Maar oh oh oh wat hadden we weer een lol en dat om 7 uur ‘s morgens.

We zijn onderweg naar het Kruger park waar we de laatste 2 nachten zullen doorbrengen.

Onderweg naar het park door de bergen gereden. De bewolking hing erg laag wat super mooie vergezichten opleverde.

In het park spotte ik nog een buffel langs de kant van de weg. Hij lag lekker in de sloot te niksen. Het Kruger park heeft de oppervlakte zo groot als de helft van Nederland. Er zitten wel enorm veel beesten maar je moet nog steeds geluk hebben dat je er eentje ziet. De buffel, een van de grote vijf, hadden we nog niet can dichtbij gezien.

Vanavond hebben we onze eerste night game drive gedaan. In het donker met zijn allen in een terrein auto de bossen in. Spannend want je weet niet wat je gaat tegen komen. We hebben nu eindelijk een nijlpaard op het land gezien. Deze dieren eten ‘s nachts dus de kans was aanwezig dat we er een paar zagen. Wat zien ze er leuk uit met die korte pootjes maar ze zijn zeer gevaarlijk. Op de reling van de brug zat ook nog een gigantisch grote uil, wat een mooi beest. Na de drive had hein voor koffie gezorgd met lekkere chocolade koekjes erbij. Terwijl we zaten te smullen kwamen de bokjes ook wat halen. Ze aten gewoon mee uit Suzanne haar hand. Ook zat er nog een muis in de boom maar die was voer voor het jagende nacht aapje. Schijnen niet zo heel vaak in het wild voor te komen. We hebben wel veel geluk met de dieren die we zien.

Ik hoor net dat mijn cluppie heeft gewonnen en nu in de finale van de beker staat…..ik zeg “kom maar op 020” “en wie niet springt, en wie niet springt die is een ……..”

23 maart
De grens met zuid-africa zijn we weer over. Nog een paar nachten en dan moeten we alweer naar huis. Wat zijn die 4 weken omgevlogen!

Na wat boodschap schappen en de tent opzetten is het eten. Deze dag niet zoveel te vertellen.

Oh ja rudolf is weer helemaal beter zeker nadat we in de stad waar we slapen langs 1 van de stadions van het komende wk zijn gereden. Sterker nog vanuit de tent kunnen we de lichtmasten zien, zo dicht bij staan we. Hij kan het gras al ruiken 😉

@engelien. Sterkte in het ziekenhuis.

22 maart
Met een droge mond en een olifant die door mijn hoofd stampt word ik wakker. Gelukkig hoefde ik vannacht niet naar het toilet. Anderen moesten dat dus wel en die hebben een olifant aan een boom naast onze tent zien knabbelen………de poot afdrukken zijn het bewijs.

We trekken langzaam weer op naar zuid-afrika. Onderweg worden we door een lasergun betrapt op te hard rijden. Met een paar dollar koopt hein de agent om en kunnen we gelukkig weer snel verder. Dit is Afrika op zijn best!?

In de middag komen we op de camping aan. Rudolf is al de hele dag erg rustig en heeft nog geen 10 woorden gezegd. Hij heeft enorme hoofdpijn en kan bijna niet praten vanwege de pijn in zijn keel. We zetten snel het tentje op in de schaduw en met een pijnstiller op gaat hij lekker slapen. Wij gaan ons vermaken in het zwembad. Met de bal zijn we uren bezig totdat de bal in een prikkelbos beland en lek raakt. Dan maar een biertje en wat chips! Hein is ondertussen aan het kokkerellen voor ons. Hij maakt een lekkere stoofpot van kip-kerrie met rijst. We likken onze vingers erbij af zo lekker is het. Gelukkig komt rudolf ook nog even kijken en het gaat alweer iets beter. Hij eet ook iets en al snel heeft hij weer praatjes. Nee, dat helemaal goed komen!

Niemand maakt het echt laat en al snel is de hele groep in een diepe slaap

Voor mijn familie: Patrick werkt bij centocor dat had ik al gemeld. Een direct collega van hem is Evert van Staalduijnen……..hij vraagt hem mij te mailen. Het is lang gelden dat we hem hebben gezien/gesproken. Wat is de wereld toch klein.

Niet al te vroeg opstaan vanmorgen, pas om 7 uur zouden we vertrekken. Weer prima geslapen en uitgestust beginnen we aan de weg terug. Dus dat betekend weer met de Ferry de grens-rivier over. Op de heenweg hadden we een hoop lol gehad met 2 douane beamptes waarvan er 1 constant zat te gapen en waar wij dan weer veel grapjes over maakten. Zodra we het kantoortje binnenkwamen was het chaos. Van alle kanten kwamen er behulpzame dames aan die wel even een stempeltje in onze paspoorten wilden zetten, waaronder ook de dame van de vorige keer. Nogmaals, wat bereik je veel met een simpele, vriendelijke lach en dat natuurlijk van twee kanten. We hebben veel lol gehad en na gedag te hebben geroepen, rudolf wel 3 x geloof ik 😉 staken we grens over. Wat weer een spel was van voordringen, praten met de man die de leiding had over het laden van de boot en gewoon doen of je stom bent. Een vrachtwagen die de boot wilde verlaten moest de laatste 10 meter maar door het water rijden omdat afmeren aan de kant blijkbaar niet mogelijk was. Aan de hand van een paar rubberlaarzen werd bepaald dat de diepte goed te doen was, zijn voeten bleven droog. Dus hupsakee gaan met een volgeladen truck + oplegger van 22 meter. De rest van de groep zat binnen een boekje te lezen of een sodoku op te lossen terwijl ik alleen buiten stond en alles van dichtbij volgde. Puzzelen kan ik thuis ook!?! Aan de andere kant nog even snel eem stempel van zambia scoren en hup de truck in. Flauw van de trek, nog geen ontbijt gehad en al 11 uur lieten we ons de koffie en brood goed smaken.

Saaie en hobbelige weg om op onze bestemming te komen. Onderweg nog even stoppen om de restjes Mexicaans van gisteren op te eten. We staan dan gewoon langs de kant van de weg en de vrachtwagens razen dan voorbij. Om beurten gaan we even langs de weg staan en zwaaien dan naar de chauffeurs. Bijna allemaal zwaaien ze en trekken flink aan de luchthoorns zodat dat een geweldig lawaai geeft, genieten!

We halen zo’n enorme combinatie in en ik zou mijn hand niet tussen de truck en de vrachtwagen durven steken en dat met 100km/uur, centimeter werk. Gelukkig kan craij goed sturen.

We slapen vannacht bij Elephant Sands, terwijl hein ons inschrijft en een mooi plekje voor de tenten mag uitzoeken lig ik al met kleren aan in het zwembad. Het water is niet echt schoon maar wel lekker koel dus wat maakt mij het uit. Even snel de tent opzetten en dan komt Jaco de beheerder met een verassing, bruce een oude Boeing piloot heeft een klein ultra-light vliegtuigje staan en we mogen mee (tegen betaling natuurlijk) voor een vluchtje over het bezit van “ome” Ben. De eigenaar van dit alles. Jullie mogen raden welke 3 gekken er als eerste bij Jaco in de jeep zaten om naar het vliegtuigje te gaan? Nee, nee, ja goed geraden! Ik mocht als eerste daarna Patrick en rudolf wilde als laatste want de zon ging bij onder en dat betekenede mooie foto’s. Jongens dit was weer gaaf niet hoger dan 80 meter en niet harder dan 45 km/uur vlogen we over de bomen en plassen met water waaruit de olifanten, giraffes, buffels ed stonden te drinken. Ook hadden ze nog een paa bomen van wel duizenden jaren oud die zo hard waren dat ze niet te bewerken zijn. Na een fly-by over de camping, waar de rest was achter gebleven, werd de landing ingezet. Peter was ook aankomen lopen en zag hoe gaaf het was en mocht van zijn lief ook een poging wagen. Alle vier waren we het erover eens: “mega gaaf”.

Terwijl de zon al was onder gegaan zaten we bij een soort drinkplaats naast de bar te genieten van een biertje toen ik me omdraaide om tegen iemand iets te zeggen zag ik aan de andere kant van de poel een olifant uit de bosjes komen. Een mooi gezicht en we hadden zoiets van mooier kan het niet worden. Nog nagenietend stonden we wat te praten toen ik opeens vanuit een andere hoek weer een olifant zaf aankomen lopen. Deze keer was zijn doel……..het zwembad. Shit een olifant drinkt uit het zwembad waarin ik nog geen 2 uur geleden heb staan volleyballen met Peter. We bleven allemaal respectvol op een veilige afstand staan kijken. Beter kan echt niet meer worden? Het eten was een super lekker buffet van kip, impala biefstuk en heel veel verse groente en salades. Een lange tafel was speciaal voor ons gedekt en voor mij was er nog een plaatsje vrij vlak aan de rand van het zwembad. Na 2 hapjes te hebben genomen kucht rudolf. Ik kijk automatisch, waarom weet ik nog steeds niet, naast me en op 6 meter afstand staat een 3 meter hoge mannetjes olifant doodleuk uit het zwembad te drinken. Voor wie het niet geloofd, Peter die tegenover me zat, heeft foto’s. De eerste paar seconden was het echt wel even schrikken zo dichtbij hadden we nog nooit een olifant gezien. Iedereen zat met open mond te genieten. Het enige wat mij en de olifant van elkaar scheiden was 6 meter betonvloer. Het beest keek ons af en toe recht in de ogen aan maar stond heel relaxed water te drinken. Of een van de leden van de groep met gaan vechten met een leeuw maar voor mij persoonlijk is was dit het mooiste moment van de reis. Een dag later en ik zit nog steeds te glimmen! Na nog een paar olifanten op bezoek te hebben gehad besloten iedereen te gaan slapen maar ikke niet. Slapen kan ik morgen ook in de bus en het is pas 21:30 ik blijf nog lekker even zitten. Maar na een minuut of 20 wachten en gek geworden van de muggen besluit ik om de stamgasten van de camping lekker slaap te wensen, niet dus. De hele groep mannen, van ome ben tot de aannemer van de aanleg van een weg in de buurt, zaten daar gezellig te genieten van een drankje en sterke verhalen. Dus om iets voor middernacht en een paar olifanten, bier en jagermeister later besluit ik om ook maar te gaan slapen. Wat een top dag.

Sorry geen foto’s vandaag, geen tijd voor gehad door al dat genieten 😉

20 maart
Na een heerlijke, koele nacht op een echt bed waren we dan ook toe aan een ontbijtje met toast, vers fruit, eieren, bonen in tomatensaus, worstjes en spek. De was ook nog even laten doen en dan een taxi naar livingstone (ja van die ontdekkingsreiziger) om dollars te kopen. Ai nergens een dollar te koop en die moeten we toch echt hebben willen we de watervallen in Zimbabwe zien. We hebben gelukkig en erg coole taxichauffeur die de plekjes in zijn stad goed kent en na veel “no sir no dollars” gehoord te hebben kopen we bij een bank de laatste 600 dollar die ze in de kluis hebben liggen! Hupsakee op naar de grens…..

De grens bestaat uit: een brug van 110 meter hoog. Eerst een stempel in het paspoort voor het verlaten van Zambia dan de brug over, hoog en gaaf. Aan de overkant een stukje lopen en dan 30 dollar betalen om Zimbabwe binnen te mogen. Wat een mooie ervaring weer. De mensen in de douane kantoortjes zijn zo vriendelijk en met een glimlach krijg je echt veel voor elkaar. Vooral bij de vrouwlijke beamptes doen we het goed. Niet alleen deze dag maar eigenlijk bij iedere post verlaten we het gebouw met gegiegel en glimmende oogjes achterlatend. We worden vaak als eerste geholpen en er word altijd wel tijd gemaakt voor een praatje. Later horen we dan van de rest dat we nog eens goed over de tong gingen zodra we het gebouw hadden verlaten. Waarop we natuurlijk nog even terug naar binnen liepen om met een extra brede glimlach gedag te zwaaien. De stralende oogen die we dan zagen lieten weinig te raden over.

Oké even bij de les blijven tonnie…… De watervallen! Nou die ware. In 1 woord overweldigend. Dat geluid van het naar beneden stortende water, SUPER! Jammer dat door het hoge water er ook heel veel mist en regen (door de kracht van het water omhoog gestuwd water) niet echt mooi uitzicht was. Maar soms brak de zon door en konden we toch geweldige foto’s maken. Het water kwam met bakken tegelijk uit de hemel vallen, ik heb begrepen dat een wolkbreuk boven de Kuip zorgde voor het staken van een wedstrijd van Feyenoord. Nou wij hebben ook aardig wat water over ons heen gehad. Alles, maar dan ook alles was nat. Mijn iphone en camera zaten goed ingepakt maar voor de rest, kletsnat. We kwamen ook nog wat dames (en jongens) tegen die we in de delta hadden gezien. Ze kwamen uit Frankrijk en al opdrogend in de zon stond rudolf op te scheppen over de leeuwen die we hadden gezien. Toen hij ook nog de foto’s liet zien was het oh lala en gepaste reactie;-)

Terug naar Zambia hebben we een hele tijd op de brug gestaan om te genieten van het uitzicht en praatjes te maken met jan en alleman. Totdat we de groep zagen waarmee we in de okavaga delta hadden gewonnen. Zij gingen met z’n allen bungee-jumpen vanaf de brug. Behalve Maria ( ze studeerde in stellenbosch) uit koudekerke. Met ons viertjes gingen we het iets hoger gelegen kantoor/café bezoeken vanwaaruit de jumpers goed te zien waren. We hadden alle camera’s meegekregen en onder het genot van een hotdog, bierje en Maria zaten we naar de maloten te kijken die van een 110 meter hoge brug afsprongen.

Om 5 uur besloten we om de grens maar weer eens over te steken en na gedag gezever te hebben tegen de groep jumpers, Maria en de dames uit Frankrijk (die waren ook aangeschoven) gingen we opweg naar de grens. Na weer 50 dollar betaald te hebben mochten we gelukkig weer Zambia in.

Voor de rekenaars onder de lezers:
Zambia in via de Ferry = 50 $
Zimbabwe in via brug = 30 $
Toegang watervallen = 20 $
Zambia in via brug = 50 $
Totaal = 150 $
Zo dat is lekker verdienen daar voor de overheid maar het was gezien alle ervaringen en indrukkene het geld meer dan waard.

Het eten was werkelijk formidabel Andre had zelf tortilla’s gemaakt en met gehakt en kip in combinatie met de meest lekkere sausjes was het echt smullen. Nog even de tent mier vrij maken voor het inpakken en dan een lekkere douche in onze kamer en slapen. Wat een geweldige dag was dit!

Na de eenerverende ochtend begonnen we aan onze poging om de rivier over te steken om op die manier Zambia binnen te komen. We konden met onze truck de enorme rij (kilometers) wachtende vrachtwagens inhalen. Want ja toeristen laten de schoorsteen roken en mogen dus voor……na na na na na. Bij de boot aangekomen was het een chaos van wachtende mensen, vrachtauto’s en busjes. Maar craij slalomde tussen alles door alsof hij de goudenplak op de super-g wilde veroveren. We stonden dan ook al heel snel helemaal vooraan. Ik natuurlijk snel de truck uit voor een praatje met de lokale mensen en wat sfeerfotos! Ik geloof niet dat iedereen deze manier van oversteken leuk vond maar ik stond te genieten. De plaats waar de ferry moest aanmeren was een modderpad het water in en nu snapte ik ook waarom er zo’n lange rij wachtenden was. Op de boot kon maar 1 vrachtauto tegelijk……dit is Afrika op z’n best 😉

Hein stond hier en daar een praatje te maken en al snel had hij geregeld dat we allemaal incl de truck op een kleinere Ferry konden inschepen om de overtocht te maken. We stonden dus al na 30 minuten met de hele zooi op het schuitje! Er waren ook lokale vrouwen op de boot, tja boot kun je het niet noemen. Het zijn meer wat stalenplaten, gelast tot ze een dek vormen op een aantal pontons. De motoren bestonden uit 2 afgedankte graafmachine motoren die via een assen systeem verbonden waren met iets dat leek op een schroef. Het zag er niet betrouwbaar uit en dan te bedenken dat aan het einde van deze rivier de bijna 100 meter diepe Victoria watervallen geduldig wachtten…….gelukkig hebben we Peter bij ons die volgens mij met zij ogen dicht zo’n motor uit elkaar haald en hem daarna met 1 hand op zijn rug weer als nieuw in elkaar kan zetten. Dus zat er voor mij niets anders op dan de dames die zeep en andere luxe artikelen in Botswana inkochten om het daarna op de markt in Zambia weer te kunnen verkopen, te gaan helpen met het van achter naar voor sjouwen van de zware last. Als snel kreeg ik hulp van, hoe kan het ook anders, rudolf en patrick. De rest van de mannen, Afrikaans en nederlands stond lekker toe te kijken hoe een vrouw met een klein kind op haar rug, zware zakken met voedsel aan het verslepen was……Schande!

Aan de andere over van de rivier moesten we wachten tot Hein met onze paspoorten met daarin 50 us dollar een visa had gekocht dus hielpen de 3 musketiers nog maar even met het lossen van de goederen op de boot. Een brede lach was het bedankje dat we kregen van de vrouwen en dat was waar we het voor deden….. Het wachten in de zon en het sjouwen maakte iedereen dorstig en al snel gingen de net ingekochte flesen fris van hand tot hand. De hele papierhandel voor de truck ging sneller dan verwacht en we konden dan ook vrij snel de grens over. Uit het raam hangend en zwaaiend naar nieuw gemaakte vrienden en vriendinnen trokken we de grens over, Zambia in.

Na een korte rit kwamen we op een nieuwe camping aan waar je de vochtigheid van de watervallen goed kon voelen. Snel de tenten opzetten maar de groene tenten zagen al snel zwart van de vele mieren die hier zitten. Hier ga ik niet in slapen dacht ik bij mijzelf. Het vroege opstaan en niet slapen in de truck gaat me een beetje opbreken en ik was echt aan een lekker nachtje toe. Gelukkig dachten kwik en kwek er ook zo over en dus boekten Patrick, rudolf en ik een kamer zonder mieren. Er was alleen nog maar een 2 persoons beschikbaar maar met de meegesmokkelde matjes uit de truck was er al snel een 3 persoons chalet van gemaakt en er zat zelfs nog een lekker ontbijtje bij, jammie.

Nu was het tijd voor de eerste echte teleurstelling van de reis, vanwege de extreem hoge waterstand was het wildwater raften gesloten. Shit hiervoor hadden we toch eigenlijk deze overtocht gemaakt. Ja en natuurlijk voor de watervallen. Aangezien we, p+r+t de enige drie waren die wilden gaan raften besloten we dan ook maar om gedrieën de grens met Zimbabwe over te steken om vanaf die kant de watervallen te bekijken. Andere activiteiten waren er niet, of erg duur en ik begin de bodem van mijn spaarvarken al te zien?! Misschien kan Romy wat aan ome Tonnie lenen?

Met het hele gezelschap weer in de bus voor een bezoekje aan de watervallen was niet echt een succes. Omdat we vroeg op waren was iedereen een beetje moe en afwezig. Toen we hoorden dat de toegangsprijs van 5 naar 20 us dollar was gestegen hadden we er niet zoveel zin meer in. De mannen bleven een beetje bij de truck hangen terwijl de vrouwen gingen shoppen op de markt. Uiteindelijk moesten de meeste mannen toch opdraven want er werd gretig gekocht en daarvoor moet de knip open……..

Op de camping ging Hein maar weer eens een keer de braai aansteken om mega stukken koe te roosteren, lekker lekker lekker.

Nadat iedereen was gaan slapen was het ook tijd voor ons om te douchen in onze kamer en heerlijk in een echt bed in slaap te vallen. Morgen UITSLAPEN!!

4.45 uur, dat was de tijd dat de wekker vanmorgen met luid kabaal afging. Verschrikkelijk vroeg maar we hebben dan ook een drukke dag voor de boeg.
• gamerive in chobe national park
• grens over met de boot (wat een hele klus moet zijn)
• Zambia visa scoren voor 50 us dollar
• naar victoria watervallen

Als eerste op het programma de gamedrive. Het eerste uur zagen we helemaal niets van wat voor dieren dan maar ook. Ja een paar impala’s maar die krijg je hier bijna kado bij een pak waspoeder, zoveel lopen er hier rond!

Onze chauffeur kreeg een berichtje van een andere auto dat z leeuwen hadden gezien en vroeg of we het erg vonden om daar te gaan kijken. “erg vonden” man kom op met die leeuwen we zijn niet voor niets zo vroeg opgestaan…… Na een wilde tocht in de jeep over zandwegen kwamen we bij de plaats aan waar de leeuwen zouden moeten zitten. De gids leek te twijfelen en wilde rechtsaf slaan net op dat moment zag en links in de verte een leeuw lopen. Camera’s en verrekijeers werden scherp gesteld en oh wat is dit cool. De gids stelt voor om nog een stukje verder te rijden om te proberen dichterbij te komen. We gaan de bocht om en zien direct dat we door het struikgewas niets meer kunnen zien. Een beetje teleurgesteld zijn we wel. Tot hij stopt en ons wijst op een leeuw in de bosjes aan de andere kant van de weg. Deze zit een stuk dichterbij maar wel achter een paar takken dus foto technisch niet echt gelukkig. Dan start de gids de motor en rijdt doodleuk naar de leeuw toe???? Hij zet de motor uit enwe zitten te genieten van een leeuw op een meter of 40 bij ons vandaan. Opeens komen er vanuit een bosje nog 2 leeuwen aanlopen en hun richting is…….onze jeep! Steeds dichter en dichter naderen ze en we mogen geen geluid of beweging maken. Shit wat is dit spannend. Dat vindt Jos ook en die zegt wat iedereen denkt, ” “. Maar de man achter het stuur maakte geen aanstalten om te vertrekken. Om dacht bijmezelf als hij het veilig vindt dan vind ik dat ook!?!

Ondertussen was ook de 3e leeuw opgestaan en met 3 leeuwen sterk kwamen ze recht op de jeep af. Patrick, rudlof en ik zaten op de voorste stoelen en de leeuwen passeerden ons op zeker niet meer dan 3 meter. Wat was dat gaaf,cool en spannenend tegelijk. De leeuwen staken gewoon voor onze auto de weg over en keken ons even aan om duidelijk te maken wie de baas was! Na zo een tijdje te hebben staan genieten zijn we weer verder gaan rijden. De spanning was aardig hoog opgelopen en de ontlading daarom welkom. De grapjes over wie we het eerst zouden opofferen waren dan ook al snel gemaakt.

Toch was er naast de opwinding over de leeuwen ook wel wat teleurstelling. Hein had ons honderden olifanten beloofd maar we hadden er nog geen 1 gezien deze morgen. We waren nog aan het klagen toen we moesten stoppen voor…….een kudde olifanten. Groot, klein, jong, mannetjes en vrouwtjes alles door bijelkaar. Ze staken echt gewoon voor en achter de jeep de weg over. Hier was onze gids wel iets meer op zij hoede. Op een gegeven moment reed hij zelfs een stuk achteruit om een enorm groot en kwaad kijkend vrouwtje niet in de weg te staan. Na de olifanten dachten we alles gehad te hebben maar vlak voordat we het park uitreden lag er nog een dik nijlpaard in een modderpoel vlak naast de weg. Als hij zou hebben gewild had hij ons zo nar kunnen spetteren!

Moe van het vroege opstaan en honger van het gemiste ontbijt kwamen we toch zeer voldaan bij de tentjes terug waar Hein eieren met spek voor ons had klaar gemaakt.

Later volgt het avontuur van Kuifje, op de boot de grens over……

Vanmorgen weer lekker vroeg op. De medereizigers die voor een romantisch huisje hadden gekozen kwamen uitgeslapen bij de truck aan terwijl de “echte” kampeerders zichzelf eerst weer moesten uitvouwen en gladstrijken maar iedereen had heerlijk geslapen.

Na het inladen van de spullen volgde een snel kopje koffie of thee. We hadden weer een rit van 400 km voor de boeg over een zeer slechte weg. De eerste stop was voor een ontbijtje bij een bezinestation. Ik had mijn stoeltje naar de pompen gedraaid zodat ik een geweldig uitzicht had op alles wat er zich afspeelde op en rond het tanken. Een klein busje met een aanhanger zo vol geladen dat een gemiddeld marokaans gezin op reis naar marokko jaloers zou maken. Werd na het tanken ook nog eens vol geladen met minimaal 7 afrikaanse vrouwen met een maatje meer…….tjonge tjonge waar ze ze allemaal gelaten hebben ik heb geen idee?

De weg viel reuze mee en we konden dan ook best wel een aardige snelheid halen. De truck doet ongeveer 100km/uur dus al snel hadden we al heel wat kilometers afgelegd. Onderweg moesten we wel vaak stoppen voor dieren op de weg. Zo moesten we slalommend door een hele groep apen en ook voor ezels en koeien moest craij hard op de rem. Toen ik opeens weer een olifant in de bosjes ontdekte werden de camera’s weer uit de tassen gehaald en was het enige dat we hoorden, klik, klik, klik….. Wouw weer een olifant, gaaf jongens. Nog voldaan van de ervaring reden we meer verder toen de truck opeens stopte! Wat stond er nu weer op de weg? Iedereen uit de raampjes kijken en niet te geloven even verderop stond een olifant in de berm. Ongeveer waar bij ons de praatpalen van de ANWB staan. Langzaam rijdend naderden we de olifant en dat bleek echt een verschrikkelijk groot mannetje te zijn die daar een beetje stond te staan. Ik denk niet dat hij op de wegenwacht stond te wachten!!! Dit was toch wel 100 x beter dan de olifant die we hiervoor hadden gezien. Nadat hij uitgebreid voor de camera’s had geposeerd draaide hij zich om en liet hij zien wat hij van ons dacht…..dikke keutels olifanten stront was niet het afscheid waar wij op rekenden.

Het wisselen van geld of pinnen is niet altijd even makkelijk hier in Afrika en dat nam dus ook veel meer tijd in beslag dan was berekend. Gehaast kwamen we aan op de camping om snel onze tenten op te kunnen zetten en een broodje naar binnen te proppen want we moesten de boot op voor een tocht over de rivier. De rivier is de grens tussen botswana en Namibië

Oké de olifant langs de weg was een beleving maar wat we tijdens het tripje op de rivier hebben gezien slaat alles. Het begon met een paar nijlpaarden waar onze stuurman niet echt opgewonden van leek te raken. Logisch want een bocht verdr stonden kuddes met olifant en nijlpaarden elkaar te verdringen in het water. Man man man wat gaaf! Ik heb me toch een partij foto’s gemaakt niet te filmen (oh ja ook nog een paar filmpjes). Op een gegeven moment zagen we een groep waar ook hele jongen olifanten bij liepen. Er was er eentje bij die net 2 maanden oud bleek te zijn. Hij kon nog niet zwemmen in de rivier dus de rest van de groep maakte met hun poten een kuil in de oever waar de kleine in kon spelen en wassen. Voor, achter, links en rechts overal olifanten en nijlpaarden……..en heel veel mooie vogels en andere dieren. Ze kregen wel duidelijk minder aandacht dan de grote jongens.

We hadden de koelbox en chips op de boot meegenomen zodat ik ook hier voor een hapje en een drankje kon zorgen. Na al dat geweld was het heerlijk genieten van een biertje of cola met rum.

Hein had speciaal voor rudolf spagettibolognese gemaakt, wat trouwens het antwoord op de huiskamervraag was van een week geleden. Niemand heeft het goede antwoord op de site gezet dus van het priizengeld gaan rudolf en ik nog maar een activiteit doen……;-)

Morgen gaan we weer om 6 uur een game-drive doen maar dan over land, langs de oevers van de rivier. Ik hoop dat het weer net zo mooi gaat worden als vandaag.

We verlaten morgen botswana voor 2 nachten en gaan een uitstapje maken naar Zambia om de Victoria watervallen te bekijken. De rivier die we vandaag hebben bevaren komt samen met de zambezi zivier die de watervallen voorziet van water. Om in Zambia te komen moeten we met de truck op de pond……daar zie ik nu al naar uit, geweldig hectisch moet dat zijn.

Terwijl ik dit in de tent lig te typen hoor ik de olifanten en nijlpaarden in de rivier. De rivier is denk ik niet meer dan 100 meter hiervandaan. Heel erg spannend!

17 maart
Vannacht onze laatste nacht op het eiland gehad….zonder douche en goed toilet ruiken we onszelf toch wel een beetje…..gelukkig stinken we allemaal!
Om 5.30 dus weer op voor een mooie wandeling met zonsopgang. Ik heb geen foto’s want de batterij van mijn iPhone houdt het niet langer dan 2 dagen vol…..sorry!

Dankzij de malarone had ik geweldig gedroomd, iedereen droomt iets heftiger dan thuis. Ik wist mijn droom nog aardig te vertellen en ik stond dan ook om 5.15 zeer geanimeerd mij droom met Patrick te delen. De tranen liepen echt over mijn wangen van het lachen want veel van de grappen en grollen die we overdag uithalen kwamen in deze droom terug. Als ook de avonturen die we beleefd hebben. Als ik aan vanmorgen teug denk moet ik spontaan weer lachen….. ;-). Rudolf zijn GSM is ook leeg en hij had een droom gehad waarin hij naar huis was gevlogen om zijn telefoon op te laden. Thuis gekomen kwam hij er achter dat zijn oplader nog in de truck lag. Op en neer vliegen had geen zin want hij moest nog maar 1 week op vakantie……

Na de wandeling was het inpakken geblazen want alle spullen moesten weer in de bootjes geladen worden voor de terugreis. De putjes (toilet) werden gedempt en het vuur netjes gedoofd. Een heerlijk boot tochtje later kwamen we bij de campsite waar we na wat schoonmaak, opruimen en uitpakken lekker konden douchen. Oké het water dat uit de douche kwam was nog steeds een beetje bruin maar het weer kunnen gebruiken van shampoo en zeep was een luxe. Ik had jullie nog niet verteld dat deze verboden zijn in de delta omdat ze anders het water onherstelbaar beschadigen en de mensen en dieren drinken van dat water, zodoende!! Bijna iedreen had zijn vieze was achter gelaten bij de wasvrouw op de camping. De was is gewassen in water uit de rivier en dat is goed te ruiken, maarja het is schoon?!?

We hebben weer wat geld in de pot gestopt en daar wat te drinken van gekocht. Bier, Rum, Cola, appelsap en ijs om het allemaal koel te houden. En natuurlijk iets om te knabbelen in de bus. De door iedereen meegebrachtte snoepjes uit holland beginnen nu toch aardig te lijden onder de constante aanvallen van grijpgrage handjes.

Ik zit in de truck vooraan zodat ik iedereen van fruit, bier en andere lekkernijen kan voorzien, zie mij maar als de steward(ess) van deze truck! Ik sta ook vaak door de raampjes naar voren te kijken, als een kapitein op zijn schip….al voel ik me toch beter bij het laten rondgaan van de fruitschaal. Het klopt gewoon in de groep. Als ik rond een uur of vijf zin heb in iets lekkers en ik ga rond met de zak marsen, snikker ed dan had iedereen daar opeens zin in….. Ik sta dus net met Hein een beetje te praten en hij wijst me op een aantal omgeduwde bomen. “dat komt door de olifanten” zegt hij, “die schijnen hier wel eens te komen maar echt gewoon is het niet”. Hij heeft de woorden nog niet uitgesproken of ik zie aan mijn kant van de truck een enorme olifant staan. Snel iedereen wakker maken door keihard “OLIFANT” te roepen. Hein laat de truck stoppen en iets naar achteren rijden en zo hebben we super zicht op wat blijkt een heel oud maar reuze groot, mannetjes olifant. Zo dichtbij hebben we er nog niet 1 gezien. Wouw wat een beest. Hij kijkt op een gegeven moment recht in de camera. Dat moet met mijn 72x zoom wel een mooi plaatje opleveren?!

We zitten nu op een camping bij de baobab-bomen. Dit zij enorm dikke boomstammen met daarop een heel klein kruintje. Jammer genoeg verblijven we hier maar 1 nachtje want de accomodatie is super. Ze hebben hier ook huisjes waar de stelletjes in de groep gretig gebruik van maken…….ja ja! Rudolf en ik slapen gezellig samen in het tentje. Het onweerde net enorm in de verte, hopelijk blijft het in de verte hangen…

We trekken steeds verder op naar de grens met Zambia waar we ook nog gaan overnachten. Als we willen kunnen we ook nog naar Zimbabwe, even bij Mugabe op de koffie? Maar dat is pas in het weekeinde.

De komende dagen kunnen er nog veel spannende dingen gaan doen. We zijn al van alles aan het plannen!

Rudolf en ik moeten de kas nog tellen……..

Goedemorgen……alles onder controle? dat mis ik wel hoor. Wanneer komen jullie de tent schoonmaken? De ramen hoeven niet want we gaan in het donker naar bed en worden nog voor zonsopgang wakker!

16 maart
Voor ik over vandaag ga berichten nog even over gisteren. We kwamen zeer bezweet van ons tochtje in de boot aan bij ons eiland. We waren nog geen minuut aan land toen een van onze roeiers een gil gaf. Hij had een 1,5 meter lange boomslang door de boom zien kronkelen. Ze vertelden ons dat het een giftig exemplaar was……leuke aankomst dat zou nog wat gaan beloven voor de komende dagen. Ik daarna wel heel erg voorzichtig en veel lawaai makend over het eiland.

Afgelopen nacht was een kakafonie van geluiden. Heerlijk rustgevend en daardoor ook erg lekker geslapen. In ieder geval tot 5 uur vanmorgen. Ik moest rond een uur of 4 erg nodig plassen maar heb het toch weten op te houden totdat iedereen wakker was Ik durfde niet alleen de tent uit en rudolf slaapt (snurkt) erg vast zodat ik hem niet wakker kon krijgen We moesten zo onwijs vroeg ons bed uit omdat we optijd wilden zijn om de wilde dieren te spotten. Met de boomstambootjes werden we afgezet op een ander eiland voor een 4 uur duurende wandeling. Al direct kwamen we bij een waterplas waar antilopen stonden te drinken. Ook waren er veel vogels waaronder pelikanen en flamingo’s. Mooi om te zien zeker als ze opschrokken van een geluid en masaal wegvlogen om ergens anders weer neer te strijken.

Na een uurtje wandelen kwamen we in dichter struikgewas terecht. Onze gids zag in de verte iets bewegen en als commando’s zo stil slopen we erheen. Het bleken 4 enorme olifanten te zijn. Dichterbij dan 100 meter durfde de gids ons niet te loodsen. Zelfs op deze afstand waren ze indrukwekkend groot…..Als ze ons kwaad hadden willen doen hadden we niets te vertellen gehad!!! Gelukkig ware de blaadjes aan de bomen erg lekker en hadden ze geen interesse in ons;-)

De rest van de wandeling zagen we nog een olifant en wat klein spul. Verder weer enorm kunnen genieten van het landschap. Ik denk dat ook de dieren last gaden van de hitte, het is nog steeds erg warm.

De rest van de ochtend en middag gebruiken we om wat slaap in te halen, te zwemmen en te eten. Ik verdoe mijn tijd met typen van een deel van dit bericht.

Om vier uur krijgen we Les in het besturen van de mocorro boten. Na 10 minuten voor en achteruit varen geef ik het op en neem maar weer eens een frisse duik. Het water is echt super lekker. Ik kan er net staan maar het is zo helder dat ik mijn voeten nog kan zien. Na het zwemmen gaan we weer in de bootjes en worden we een uur lang door allerlei kanaaltjes gevaren. Ik zit/lig met rudolf in de boot en het is heerlijk rustig.

Het eten bestaat uit braai en maispap met een sausje. Na het afwassen gaan de gidsen en helpers voor ons dansen en zingen wat wel heel leuk is.

Hein komt ons ook nog even vertellen dat we morgen weer om 5.30 klaar moeten staan voor weer een wandeling, dus……..tot morgen!

Na een tocht met een speedboot van bijna een uur arriveerden we bij een verzamelplaats van waaruit de mocorro (de boomstam boot) hun tochtjes over de delta beginnen. Sam is onze (rudolf en mij) Schipper en met vaste hand voert hij ons door dichte begroeing de rivier over. Wat een fantastische ervaring. Na iedere bocht kan er een nijlpaard of krokodil op de loer liggen. Gelukkig komen we na anderhalf uur dobberen op het water op onze eindbestemming aan de boten met onze spullen; tenten, slaapmatjes, de complete kook uitrusting van de truck, een koelbox vol met drank en zakken vol met chips en pinda’s zijn er al en worden door de kapiteins van de boten uitgeladen. We zitten midden tussen het wild op een eilandje.

Na een korte introductie van de leider word er een vuurtje gemaakt en is het tijd voor koffie en thee. Ook krijgen we tezien waar het gat in de grond is dat dienst doet als toilet. Tot onze verassing mogen we gewoon gaan zwemmen. Patrick, Peter in ikke nemen dan ook een frisse duik in de okavaga delta……..wie doet ons dat na? We zijn wel steeds allert op allerlei geluiden en bewegingen in het water. Na de lunch moeten we weer de boomstammen in voor een tochtje naar een ander eiland waar we opzoek gaan naar wild. Gelukkig zien we niet al teveel van dichtbij!!!! Wel lopen er mega veel sporen van allerlei dieren over de enorm uitgestrekte velden. Vele van deze sporen kruisen het pad/spoor waarover wij lopen.

Terug bij de tent begint het feestje van Ed. Op verzoek zingen onze gidsen een verjaardagsliedje in het botswaneeziaans;-)

Rond het kampvuur smaakt het bier en de wijn uitstekend. En al snel schallen de liederen over het eiland. We zingen extra vals (kost niet iedereen veel moeite) zodat de wilde dieren op een veilige afstand blijven!

Zoals gewoonlijk doen Patrick, Rudolf en ik het licht uit! We maken het niet telaat wat morgen moeten we 5 uur op voor een wandeling. Hopelijk zien we dan meer beesten…….

Als eerste vanmorgen gezongen voor ed. We hadden ook nog een klein kado voor hem gekocht, een t-shirt met de big-five erop!

Het gaat beginnen. Spullen staan bij de boot. Iedereen heeft water en schoon ondergoed in zijn/haar tas zitten. We gaan eerst naar een verzamelplaats waar we de spullen moeten overladen in uitgeholde boomstammen. Daarmee gaan we de delta in. Leuk in een oude boom tussen de nijlpaarden en krokodillen…….!

Tot later

Big five
De big five zijn 5 dieren die zo zijn genoemd omdat ze moeilijk te doden/vangen.
• leeuw (mannetje gezien) (10-03)
Heeft 1 minuut per iedere 20 minuten sex en dat 5 dagen lang. Dat is per vrouwtje.
• neushoorn (11-03)
Weegt ongeveer 1500 kg en kan tot 45km/uur op het land halen.
•luipaard. (13-03)
In een kooi maar we hebben er alvast 1 gezien. Ze zijn moeilijk te vinden in het wild dus misschien moeten we hier wel mee doen. Ze bijten de keel van een prooi doormidden.
•olifant (14-3) vanuit het vliegtuig talloze fantjes zien staan. Later ook nog tijdens een wandeling
•buffel. (14-3) tijdens de rondvlucht over de delta.

Voor de spaarders van stempels in je paspoort wij hebben er weer 1 bij. We zitten in Botswana. We zijn vanmorgen vroeg vertrokken omdat we optijd bij de okavaga delta willen zijn. We gaan daar allemaal een vliegtuigje in en maken dan vlucht van ruim een uur boven de delta. Deze tijd van het jaar zal de delta volstaan dus dat moet mooie plaatjes geven.

Na een lange dag in de bus kwamen we eindelijk bij het vliegveld van nuam aan. Na de gebruikelijke formaliteiten konden we inchecken. Het inchecken bestond uit het gezamelijk wandelen naar ons vliegtuig. Mark onze piloot had nog een plaatsje over in de cockpit en we waren het unaniem eens dat Ed daar mocht gaan zitten. Ed word morgen namelijk 60 jaar…..

Het vliegtuigje, een cesna grand caravan, had net genoeg plaats voor ons allemaal. Ik moest aan het “gangpad” zitten maar dat was geen probleem want Mark had me al verteld dat ik na het opstijgen achterin kon gaan zitten. Nou ja zitten er waren geen stoelen dus moest ik me vasthouden aan de deuren. Die deuren waren nog niet opslot dus dat heb ik zelf maar even gedaan. Zoals een groot voetballer al eens zei (hij heeft tenslotte ook bij Feyenoord gevoetbald) ieder nadeel heb z’n voordeel….ik zat daar helemaal alleen maar enige vorm van koeling was er niet. Na 5 minuten waren mijn broek en shirt al zo nat dat het leek alsof ik in het water had gelegen!

Wat was dit geweldig, vanuit het vliegtuig konden we de olifanten, nijlpaarden, buffels en andere dieren heel goed zien. De rivier die de delta voedt doet er ongeveer 3 maanden over voordat ze het begin van de delta bereikt en daarna nog eens 3 maanden voordat het door de delta is gestroomd. We hebben enorm veel nijlpaarden, buffels en olifanten gezien zodat we deze ook weer op ons lijstje kunnen zetten. De trouwe lezers die hebben meegeschreven weten nu dat we de big-five allemaal hebben gezien. Alleen het luipaard moeten we nog in het wild zien. Het uitzicht in het vliegtuig was echt super. Wat vooral veel indruk maakte waren alle sporen die de dieren hadden gemaakt. De olifanten leken vanaf 100 meter, zo laag vlogen we, al groot. Wat zal dat op de grond wel niet voor een enorm beest zijn?! We hebben bijna de hele delta vanuit de lucht kunnen zien. Volgens de piloot hadden we ongeveer 260 km gevlogen.

De landing was ook weer een ervaring. Ik had geen tijd meer om mijn plaatsje (stoel 12f) op te zoeken dus ben ik maar gewoon achterin op de grond gaan zitten. Was wel heel erg spannend!

Terwijl ik dit berichtje typ liggen we allemaal al in de tent en gaat het buiten tekeer. Het onweert echt enorm en de wind waait door de bomen boven ons. Ik hoop dat de regen overwaait. Ach dit moet je oom meegemaakt hebben.

Ik heb na het zwemmen even naar de rivier staan kijken. We zitten met de campsite net op het randje van de okavanga delta en de kalahari woestijn. 2 uitersten in natuur……. De woestijn is de grootste aan een gesloten zandvlakte van de wereld (volgens onze gidsen) terwijl de delta voor het grootste gedeelte uit water bestaat.

Morgen gaan we met een houten boot de delta in en blijven daar 2 nachten slapen. Met een gids gaan we door de delta trekken en hopen dat we veel dieren tegenkomen maar ook weer niet al te dichtbij. Een van de gidsen kwam vanavond even vertellen wat we allemaal kunnen verwachten. We mogen bijvoorbeeld niet alleen gaan lopen en als je naar het toilet moet ga dan bijvoorkeur samen. We zouden zomaar een leeuw, luipaard, cheeta, nijlpaard of krokodil kunnen tegenkomen.

De komende 2 dagen zal ik waarschijnlijk geen verhaaltje kunnen zetten op de site. Mocht het uitblijven van de verhalen te lang duren dan graag alarm slaan…….!?!

Ik hoop tot ziens;-)

Grappen en Grollen!
Het zal niet zo makkelijk zijn om onze geintjes op papier te zetten maar ik zal het proberen.

Zodra iemand iets roept is er altijd wel een bijdehandje in de truck die daar een droge opmerking over heeft of er begint spontaan iemand te zingen met in de titel van het liedje een woord uit het verhaal dat net is verteld….

Zo kwam craj in de truck lopen met een roze tanden borstel. Hij vroeg van wie dit homokleurtje was? Waarop Patrick riep “die is van gordon”. Dus ik er direct overheen met, “nou dan zou ik die niet bij de steel vastpakken” jullie snappen dat dit lachen, gieren, brullen werd en dat alles om 6 uur in de ochtend.

Als Hein vertelt over de weinige regen die er valt dan heffen we gezamelijk het “it is raining men” aan gevolgd door de complete Disco medley van grease tot saterday night fever……

Zojuist vertelde hein over de krokodillen in de delta. Waarop het “weet je wat ik wil? Een opblaas krokodil. Om te kunnen drijven tussen de lekkere wijven” uit de ramen van de bus knalde. Is vooral leuk als we door een dorp of stad rijden!

We grijpen echt alles aan om ergens een geintje over te maken. Vooral spreekwoorden verbasteren is een enorme bezigheid geworden.

“Hè daar loopt een kat, och je hebt hem zeker uit de boom geleken!”

Patrick zou wel bij de noorse dames in de tent willen kruipen maar dat wil Hein ook wel. Waarop ik vroeg of dat was om de camera vast te houden. Tranen met tuiten!!!!!!!

Niet zoveel te vertellen over de reis. Weer lang in de truck gezeten met geweldige uitzichten rondom. De natuur is hier zo overweldigend dat ik soms uren op mijn knietjes op de stoel en met mij armen uit raam naar buiten zit de staren. De rest ligt dan meestal te slapen. Dus moet ik ze iedere avond bijpraten over wat ze allemaal gemist hebben. Ik zwaai naar iedereen die langs de kant van de weg staat en ook echt iedereen zwaait terug. Tijdens een stop staan we allemaal te zwaaien naar de auto’s en vrachtauto’s die langs rijden. Bijna iedreen toetert dan naar ons. Vooral de enorme trucks met luchthoorns zijn gaaf.

We hebben overnacht bij Zelda. Een boerderij met een camping, zoiets als camperen bij de boer. Het verschil met nederland is dat ze hier de luipaarden en cheeta’s voeren in plaats van de geitjes. Nou ja toch ook weer niet want volgens mij voeren ze hier de geitjes aan de cheeta’s!!!

Er was ook weer een zwembad en met de bal in het water hebben we het toch wel meer dan een uurtje uitgehouden. Wat is dat toch lekker je even uitleven met een bal…..net kleine kinderen. Zelfs rudolf dook het water in, dat hij daarbij de bal raakte mag toeval genoemd worden 😉

Na het zwemmen kwam de eigenaar van de camping ons halen. Hij had ons beloofd dat we het voeren van de cheeta’s en het luipaard mochten bijwonen. Na een korte uitleg over de dieren en waarom ze gevangen zaten (anders worden ze afgeschoten door boeren en zij zorgen voor ze en geven ze dan weer weg aan parken) begon het voeren. Er waren 4 cheeta’s en 1 luipaard. Een van de cheeta’s was al 21 jaar oud en zou weldra komen te overlijden aangezien ze meestal niet ouder dan 21 worden. Een cheeta kan binnen 3 seconden een snelheid van 100 km/uur halen en kan dat ongeveer 400 meter volhouden. Het was dan ook 1 bonk spieren. Het luiplaard was veel mooier en eleganter en liet zich ook uitgebreid op de gevoelige plaat vastleggen. Mag je dat nog wel zeggen met al die geheugenkaartjes in onze digitale camera’s?

Het voeren bestond uit het over een hek gooien van stukken aap!? De cheeta’s pakten het vlees uit de lucht, wat een super mooi gezicht. De luipaard deed het iets rustiger aan en ging er eens lekker voor liggen. We hebben enorm veel foto’s gemaakt.

De discussie in de groep is nu: strepen we de luipaard af op het lijstje van de big-five of niet? Oké we hebben er 1 gezien maar achter een hek! Ik zet hem wel op het lijstje als gezien maar met een vraagteken erachter

Hein is als een razende eten aan het maken, een stoofpotje van lamsvlees met rijst en heel pittige kruiden en groenten met een papje.

Na het eten duiken we nog even de bar inom Hein te steunen want zijn favoriete rugby team moet spelen. Ze winnen met 37-8 maar van de spelregels snap ik nog niet veel.

De sfeer in de groep is nog steeds super. Alleen Rudolf en patrick hebben woorden. Het is namelijk Willem II-sparta as zondag en Patrick is voor Sparta Rotterdam en rudlof al zijn hele leven trouwe Willem II supporter. (voor mijn familie wat info. Partick werkt bij centocor!)

Om 21:45!!! Liggen we bijna allemaal te pitten want morgen is het vroegdag want we gaan naar botswana. Ik ga nog niet verklappen wat maar we gaan daar weer gave dingen doen. Ik zou zeggen hou de site in de gaten…….

Beesten in het nieuws
Zebra
Struisvogel
Gekko
Springbok
Afrikaanse visarend
Reiger
Witte spin
Boomslang
Jakhals
Gemsbok
Wevervogel
Woestijnspin
Zandgekko
Tor
Zeeleeuw
Pinguin
Afrikaanse zwarte gier
Schorpioen
Secretarisvogel
Giraffe
Helm parelhoen
Grondeekhoorn
Jakhals (voor de tent)
Gnoe
Hagedis
Havik
Wilde kat (small spotted genet)
Uil (witte uil) barn owl
Afrkaanse Leeuw (mannetje)
Neushoorn
Grond eekhoorn
Wrattenzwijn
Secretarisvogel
Wildebeest
Kudu
Gemsbok
Cheeta
Luipaard
Eeland
Kuifvogel
Apen

12 maart
We kruipen weer in de truck en verlaten het nationalpark etosha. Onze noorse buurvrouwen zwaaien ons uit. Volgens mij zijn ze blij dat ze van ons verlost zijn. We zijn wel te weten gekomen dat het zustertjes zijn die meedoen aan een uitwisselingsproject en hier al vanaf 1 januari zijn.

Er gebeurt weinig rijdend de rit en we hebben een ontbijt bij een wimpy (soort mc Donalds) langs de weg. Ik ga, zoals ik thuis ook iedere morgen doe, voor een tosti met kip en patat!! De volgende stop is een stadje met een klein winkelcentrum. We stormen eerst de C&A binnen waar we bijna allemaal dezelfde korte broek kopen….. Ook de t-shirts vinden gretig aftrek. Die dingen kosten al niets(3,5euro) maar bij de kassa weten sommigen er toch nog een korting af te krijgen!? daarna overvallen we de lokale appie happie. Met een kar vol bier, chips en ander lekkers bereiken we uiteindelijk weer de truck.

De camping is wederom prima, goed sanitair en een geweldig zwembad. Hein en Andre maken voor ons weer een lekkere lunch. De meesten uit de groep gaan een wandeling maken maar gelukkig hebben zowel rudolf als ik daar geen zin in. Waar we wel zin in hebben is een Cola en een duik in het met bronwater gevulde zwembad. Andre en craij zitten ook in het water en we lullen er in 3 talen (nl, Engels en afrikaans) op los. Opeens horen we geroep en zien onze groep boven op de berg staan. Een hele prestatie!

Rond achten is het eten klaar en kunnen we ons tegoed doen aan de braai. Worst, kip, tosti, rodekool, maïs enz enz.

We hebben visite gekregen van onze buren een Duitser die in namibië woont en met zijn 2 nichtjes aam het reizen is.

Om 23:00 uur vallen mijn oogjes bijna dicht dus is het bedtijd. Het is heerlijk koel dus dat beloofd een mooie nacht te worden.

Bedankt
Ik wil iedereen even bedanken die iets op de site heeft gezet. Het is altijd leuk om iets te horen vanuit Nederland of België! Maar het kan beter…..

@imco. Vergeet je de bandenspanning niet? Ik hoop dat de rekening niet al te hoog gaat worden want het geld vliegt hier mijn zak uit!
@snowy. Lekker al dat zand tussen je pootjes.
@Paul. De kapper van rudolf zit naast de Wimpy in de keysersgracht in Kaapstad. Voor 10 rand is het knippen en scheren……
@engelien. Vervelend dat de operatie niet is doorgegaan. Weet je al wanneer de monteur de spullen heeft gemaakt?
@josien. Rudolf mist WillemII heel erg. Door de malarone begint hij wel te ijlen en vannacht lag hij te juichen voor het kampioenschap van willemII….
@Prien. Hoeveel kilometer hebben jullie al gelopen?
@Ko. Rudolf herinnert zich Bernadette nog wel. Maar hij vraagt zich of hoe jij haar kent???
@wilma. Bedankt voor je reacties! Afrika is een fantastisch continent 🙂 met de hele groep hebben we besloten pas naar huis te gaan als het boven de 18’C is. We zijn nu op weg naar Waterbergplateau, de Malarone doet gelukkig geen gekke dingen met ons. Veel liefs, xxx
@marc. Was het maar een laro of een rrc dan konden we offroad die beesten een beetje opjagen……
@Frans. Waar konden we ook alweer goed stappen;-)
@peggy. Rudolf doet iedere morgen een dansje voor mij. En hij kan er ook nog bij rijmen en dichten…..
@jaqueline. De lokale bevolking hier loopt in jou pyama rond! Welke maat en kleur zoek je?
@janet. Het zou niets voor Dennis zijn. Ik heb al 3 dagen dezelfde kleren aan….
@willeke. Als harrold niet meewilt bel me maar ik ga zo weer een keer
@John. Ik heb al veel landrovers met overland gezien. Het is een beetje ver rijden vanuit nl. Maar dat lijkt me ook wel gaaf. Er zijn veel campsites met goede voorzieningen. Iets voor jullie?
@Eefje en Ans. Hoeveel km doen jullie al binnen het uur?
@Janny. We wisten niet hoelang de kaart onderweg zou zijn. Niet lang dus!
@katerin. We hebben het hier plezant.
@allemaal. Baie dank voor die berichies.

@rudolf. WAKKER WORDEN!

s’Nachts voor een plasje de tent uit en nu ik toch wakker ben maar even bij de drinkplaats kijken. Na even gewacht te hebben wint de slaap het toch van het verlangen wilde beesten te zien.

Om 5:30 weer het bed uit voor een kijkje bij de drinkplaats, rudolf en ik zijn er als 1e en hebben dan ook het geluk om een witte uil recht op ons af te zien vliegen. Hij zweeft werkelijk recht naar ons toe om een paar meter voor ons te draaien en heel sierlijk voor ons langs te glijden. Zo dat is het vroege opstaan meer dan waard. De rest komt er ook aan en behalve gebrul in de verte en wat vogeltjes zien we niets. Dus is het tentjes inpakken en een bakkie koffie (nescafe). Ik verlang naar een espresso bij Regina Coeli!

We doen de hele dag een game-drive en zien geweldig veel en mooie dieren. Heel in de verte ligt nummertje 2 op de lijst van big-5, de neushoorn (schrijven Julien mee thuis?). Ook zien we heel veel giraffes, mooie beesten die echt boven alles uitsteken. De vogels zijn hier mooi van kleur vooral de roller en de bee-eater. Voor een overzicht zie “beesten in het nieuws”

Rond vijven komen we weer op een andere camping aan. Het ritueel kennen jullie al; tentje opzetten, spullen uitpakken en iets leuks gaan doen. Hein wil ons even laten zien waar alles is op de camping. Ik kom niet verder dan het zwembad, dat we als 1e tegenkomen. Met kleren en al lig ik na een mooie snoekduik (de fjuri is het unaniem eens met een 8,7) in het heerlijke water en als er 1 schaap over de dam is……… We hebben de bal mee en al snel mond het bommetjes maken uit in een fanatiek potje (oh ja de zweedse dames staan ook op deze camping) waterpolo. Moe maar voldaan gooien we na een tijdje de handdoek in de ring.

Rudolf is niet gaan zwemmen maar heeft een warme douche genomen en is bij, alweer, een drinkplaats gaan kijken. Jammer genoeg (of misschien gelukkig) heeft hij niets bijzonders gezien 🙂

De dames blijken niet uit Zweden maar noorwegen te komen. Aangezien ze niet zo spraakzaam zijn is dat ook het enige wat we te weten zijn gekomen….?!

Nog even een snelle blik bij de drinkplaats maar helaas weer niets. Dat is niet helemaal waar het stikt hier van de muggen. Klote beesten

Tot morie

10 maart de reis
Niet zoveel te vertellen. Veel gereden en aangelegd in een klein stadje voor wat onstspanning. Daarna naar de camping. Een luxe oord met zwembad en mooie was en douche gelegenheden. Na het opzetten van de tentjes gaan we op onze 1e game-drive. Het woord game betekend wilde dieren in het Engels. Je gaat dus met de auto opzoek naar wilde dieren!?! We hebben we wat moois gezien maar ik zou zo 123 niet meer weten wat…….!

Terug bij de tent word de net aangekochte voetbal uitgeprobeerd en ontdekt Patrick zijn lang verwachtte bus Zweedse dames ;-p

Na het eten gaan we naar de waterplaats. De waterplaats is een door schijnwerpers verlichtte plas(je) water waar hopelijk wat dieren komen drinken. We horen in de verte het gebrul van een leeuw en het lachen van hyena’s, spannend. Na 1 uurtje word ons geduld beloond. In het donker komt een leeuw uit het struikgewas lopen (dat raadsel is ook weer opgelost!). Hij loopt op zijn gemakkie naar de waterkant en gaat daar liggen drinken. Wat een geweldig gezicht. Terwijl we naar de leeuw kijken loopt er vlak voor ons een wilde kat voorbij, wauw.

Voldaan van het spotten van onze 1e big-fiver gaan we slapen.

Ik zou graag willen vertellen welke grappen en grollen we de hele dag uithalen maar dan zou ik ieder moment van de dag aan het typen zijn……..

Vandaag de hele dag game-drive gedaan. We hebben, wel in de verte maar het telt, ons 2e big five dier gezien. De neushoorn! Verder hele kuddes met giraffes, zebra’s, gnoes, enz enz. Voor meer details, we proberen beesten in het nieuws zo up to date mogelijk te houden.

We komen net bij een drinkplaats vandaan. Daar hebben we onze 1e leeuw gezien. Hij lag recht voor ons op ongeveer 50 meter en nam rustig de tijd om lekker wat water te drinken. Het is trouwens ons 1e big five dier……nog 4 tegaan

9 maart
Toch weer vroeg op, wanner mogen we eens uitslapen Hein? we gaan vandaag naar een camping vlakbij tweyfelfontyn. We schieten erg goed op en komen dan ook voor op schema aan op de camping. Het is er alleen zo verschrikkelijk heet dat niemand zin heeft zijn tent op te zetten….maar ja onder de sterren slapen durven we nog! niet.

Na de lunch commandeerd Hein ons weer de truck in en gaan we opweg maar oude muur schilderingen. Ik denk dat ik wel voor iedereen spreek als ik zeg; wat een aanfluiting! Het was binnen in de ontvangstruimte 37graden en wij moesten dus een berg op klimmen om een paar tekeningen te zien met een gids die meer interesse had in de vrouwen in onze groep dan in het vertellen van de verhalen waarvoor we hem hadden ingehuurd.

Een beetje baldadig van de hitte en de slechte excursie kwamen we weer terug op de camping. Camping is wel een groot woord voor een zandvlakte met 5 bomen en een storthokje!?!

We hadden nog wat bier koud liggen en eigenlijk was dat de beste attractie van de dag. Al snel gingen we over tot het doen van spelletjes maar niet voordat ik nog een geintje had uitgehaald. Ik ben ondertussen al aardig zwart aan het worden en samen de lokale tuinman had ik me achter een muurtje terug getrokken. Terwijl iedereen zich opmaakte om te gaan blikjesgooien kwam ik met met mijn hoofd boven het muurtje uit om daarna te bukken en de tuinman (zeer zwart) weer op te laten staan…….. Ik had de gezichten aan de andere kant graag willen zien maar ik hoorde dat ze met de mond open zaten te kijken. Hoe kan dat nou, is dat tonnie?

Hein had nog een katapult in de truck en al snel was iedereen druk in de weer met blikgooien. Daarna gingen we touwtje springen en touwtrekken. Het leek wel koninginnendag(-;

Hein zorgde intussen voor de braai en we lieten het ons weer lekker smaken. Zeker met de koud gehaalde krat halve liters windhoek. ook had Hein nog een kleine verassing voor ons in de bar stond het personeel klaar om voor en te dansen en te zingen. De topper die we al snel mee zongen was: zonder zoenen geen echte liefde nie….. Toen was onze beurt en we begonnen de show met vader Jacob (3 stemmig) om daarna direct door te gaan met de vogeltjesdans. De locale bevolking stond te genieten en wij konden er geen genoeg van krijgen. Na een solo van Peter en een van Jos kwamen we op het wilhelmus, we houden van oranje, het is stil aan de overkant, Annabel, een beetje verliefd enz enz enz. Het is dat we moesten stoppen van Hein anders stonden we er nu nog….

Nog een beetje bij de tent afkoelen en dan maar weer het mandje in

Tot morie

8 maart
We hebben geslapen in huisjes in de vorm van een A dus noemen ze dat dus A-frames. Ik heb niemand horen gillen afgelopen nacht….dat betekend dat het springen geen nachtmerries heeft opgeleverd.

We ontbijten eens een keer op een christelijke tijd, 7:30! Een deel van de groep gaat met een boot dolfijnen spotten (een dolfijne atractie!) een ander deel gaat voor de lol een zandheuvel (90 meter) opklimmen om er daarna met een snowboard of liggend op een plank weer van af te kunnen glijden. Nee dan hebben Patrick, Suzanne, rudolf en ik het beter bekeken. Op een terrasje een lekker bakje koffie of vruchtenshake is waar we aan toe zijn. We moeten ook nog wat boodschappen doen en al snel lopen een aantal van ons rond met een tas met daarin een aantal souveniers!?

We hebben lekker veel tijd want om 14:30 worden we pas opgehaald om weer iets heftigs te gaan doen. We gaan op een quadbike de namibische duinen in. Ik kan er niets aan doen maar we doen echt allemaal gave dingen.

Veel kan ik er niet over vertellen jullie moeten het gewoon zelf maar gaan beleven (-p

De sandboard groep heeft een dvd laten maken die we, hoe kan ook anders, met z’n allen gaan bekijken. Oh wat is dat lachen om iemand anders een enorme hap zand te zien nemen…… Na afloop worden er nog snel een aantal cd’s gemaakt met foto’s wat Patrick en mij de tijd geeft om stiekum wat bier te gaan halen bij de plaatselijke sluiter. Met een treetje ijskoud windhoek en wat Cola (voor rudolf) lopen we terug naar het huisje om iedereen te trakteren op een wel verdiend windhoekie! Nog vies van het zand en kleverig van de zeewind is dit het verkoelende drankje waar volgens mij iedereen op gehoopt had. Ook craij en Andre komen los en we hebben wederom de grootste lol.

Na het bierje is het snel douchen want we gaan weer uit eten. Dit maal bij de vuurtoren dus dat word vis de meesten van ons. Maar niet voor rudolf, die besteld doodleuk een biefstuk van 700!!! Gram. Voor diegene die rudolf kennen moet nu de mons open vallen van verbazing. Waar gaat hij dat laten?

Het eten is wederom lekker en de witte wijn en biertjes laten het extra goed smaken. Met rudolf craij en andre bespreken we welke films, series en muziek we goed vinden. Gelukkig zijn ze ook fan van terrantino dus genoeg gesprekstof voor een week! Niemand heeft nog een gaatje voor een toetje dus gaan we maar weer met de truck naar huis.

Het gaat weer een lekker nachtje worden in een “gewoon” bed

Tot morgen

7 maart
Weer vroeg op….Hein weet ons iedere keer weer zover te krijgen dat we stipt op tijd onze tent hebben ingepakt en in de truck hebben liggen! Niemand sputtert tegen en bij de koffie zijn meeste erg stil. We zijn allemaal wel op maar nog niet wakker.

Na een paar uur rijden kwamen we in het plaatsje, nou ja plaatsje. Er was een tankstation, toilet en een nederlanse warme bakker (zou leuk zijn als we Sven hier tegenkwamen). Solitaire heet dit gehucht en is bij sommige nederlanders bekend vanwege een boek over een Nederlander die zich daar jaren geleden heeft gevestigd.

Via de woestijn (wanneer zijn we van dat zand verlost?) met mega mooie vergezichten van enomre bergen en valleien komen we aan bij walvisbaai. Er zijn hier toch geen walvissen meer te zien dus craij trap het gaspedaal nog eens tot op de bodem in en we scheuren naar swakopmund. We stoppen als 1e bij het activiteitencentrum voor een uitleg wat er allemaal gedaan kan worden.

De keuze binnen de groep is gevallen op (in volgorde van adrenaline kick)
Boottocht naar dolfijnen
Sandboarden
Quadrijden
Skydiven

Het weer is perfect om vanaf 10000 voet uit een vliegtuig te springen dus we (Suzanne, Peter, Marlies, Patrick, rudolf en ik) om die middag nog een sprong in het diepe te wagen….

De uitleg op het kleine vliegveld, een toilet en een tuinhuisje voor de spullen is kort maar krachtig. Het aantrekken van de pakken en daarna het tuig is minder comfortabel, zeker voor de mannelijke springers…… Ik zou nog wel een paar noten hoger dan Gerard joling kunnen halen maar ik had er de kracht niet meer voor!

Iedereen van de groep is meegekomen, ook de niet springers. Iedereen staat klaar met fotoatoestel en Jos loopt als een echte cameran (met gevaar voor eigen leven) mee over de landingsbaan on alles te filmen!

Met een cesna 206 gaan we per 2 naar boven. De zijdeur is een rolluik dat voor de helft openstaat!? Na een minnuut of 10 vraagt rudolf hoe hoog we ziten. Ik zelf zou gokken dat we er bijna zijn zo hoog zitten we al in de lucht maar nee hoor we zitten pas op 3500 voet. Dat is pas 1/3 van de hoogte die we moeten bereiken. Shit ik begin me af te vragen of dit wel een goed idee is geweest. Maar als ik me omdraai zit rudolf gewoon grapjes te maken met de camera man…….!

Op ongeveer 10000 voet gaat de deur helemaal open, slik! Oh nee ik moet als 1e…..goed hier gaan we voetjes buiten boord en dan onder het vliegt……aaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhh. Wat een versnelling. Met 220 km/uur storten we naar de aarde. Door je armen te spreiden kun je sturen en we vliegen als een adelaar door de lucht. Halverwege gaat de parachute open en mag ik zelf sturen. Linker of rechter arm naar beneden zorgt ervoor dat je rondjes gaat draaien. Tingeling wat is
dit cool. We doen nog wat truckjes en staan weer veel te snel aan de grond. Ik kan gewoon niet uitleggen wat voor beleving het is, sorry jullie zullen het zelf moeten ervaren 😉

De dvd die sommigen hebben laten maken krijgen we in het kantoortje te zien en dan pas zie je hoe veel snelheid je hebt.

Vol adrenaline zit de hele groep ‘s avonds aan tafel bij de italiaan. Er is een prijs voor wie het 1e op de site zet wat rudolf heeft gegeten!?

We hebben baie plezier gehad vandaag.

Ik moet het even kort houden want ik ben net van 10.000 voet (3.300 meter/bijna 3,5km) uit een vliegtuig gesprongen…rudolf en ik hebben een skydive gedaan in de woestijn in nambie. Ik zit nog te trillen van de adrenaline, wat gaaf.

De eerste paar seconden, tot 5.000 voet was een vrije val en daarna ging de parachute open. Ik mocht zelf ook nog even sturen. We (6 mensen hebben gesprongen) staan allemaal weer met beide benen op de grond.

Ik moet ga nu even genieten van een biertje..tot later!

Ik heb nog even tijd voor een paar regeltjes, De groepfoto is genomen bij de steenbokskeerkring (draaipunt van de aarde tov de zon)