Tonnie Poelman

20 maart
Na een heerlijke, koele nacht op een echt bed waren we dan ook toe aan een ontbijtje met toast, vers fruit, eieren, bonen in tomatensaus, worstjes en spek. De was ook nog even laten doen en dan een taxi naar livingstone (ja van die ontdekkingsreiziger) om dollars te kopen. Ai nergens een dollar te koop en die moeten we toch echt hebben willen we de watervallen in Zimbabwe zien. We hebben gelukkig en erg coole taxichauffeur die de plekjes in zijn stad goed kent en na veel “no sir no dollars” gehoord te hebben kopen we bij een bank de laatste 600 dollar die ze in de kluis hebben liggen! Hupsakee op naar de grens…..

De grens bestaat uit: een brug van 110 meter hoog. Eerst een stempel in het paspoort voor het verlaten van Zambia dan de brug over, hoog en gaaf. Aan de overkant een stukje lopen en dan 30 dollar betalen om Zimbabwe binnen te mogen. Wat een mooie ervaring weer. De mensen in de douane kantoortjes zijn zo vriendelijk en met een glimlach krijg je echt veel voor elkaar. Vooral bij de vrouwlijke beamptes doen we het goed. Niet alleen deze dag maar eigenlijk bij iedere post verlaten we het gebouw met gegiegel en glimmende oogjes achterlatend. We worden vaak als eerste geholpen en er word altijd wel tijd gemaakt voor een praatje. Later horen we dan van de rest dat we nog eens goed over de tong gingen zodra we het gebouw hadden verlaten. Waarop we natuurlijk nog even terug naar binnen liepen om met een extra brede glimlach gedag te zwaaien. De stralende oogen die we dan zagen lieten weinig te raden over.

Oké even bij de les blijven tonnie…… De watervallen! Nou die ware. In 1 woord overweldigend. Dat geluid van het naar beneden stortende water, SUPER! Jammer dat door het hoge water er ook heel veel mist en regen (door de kracht van het water omhoog gestuwd water) niet echt mooi uitzicht was. Maar soms brak de zon door en konden we toch geweldige foto’s maken. Het water kwam met bakken tegelijk uit de hemel vallen, ik heb begrepen dat een wolkbreuk boven de Kuip zorgde voor het staken van een wedstrijd van Feyenoord. Nou wij hebben ook aardig wat water over ons heen gehad. Alles, maar dan ook alles was nat. Mijn iphone en camera zaten goed ingepakt maar voor de rest, kletsnat. We kwamen ook nog wat dames (en jongens) tegen die we in de delta hadden gezien. Ze kwamen uit Frankrijk en al opdrogend in de zon stond rudolf op te scheppen over de leeuwen die we hadden gezien. Toen hij ook nog de foto’s liet zien was het oh lala en gepaste reactie;-)

Terug naar Zambia hebben we een hele tijd op de brug gestaan om te genieten van het uitzicht en praatjes te maken met jan en alleman. Totdat we de groep zagen waarmee we in de okavaga delta hadden gewonnen. Zij gingen met z’n allen bungee-jumpen vanaf de brug. Behalve Maria ( ze studeerde in stellenbosch) uit koudekerke. Met ons viertjes gingen we het iets hoger gelegen kantoor/café bezoeken vanwaaruit de jumpers goed te zien waren. We hadden alle camera’s meegekregen en onder het genot van een hotdog, bierje en Maria zaten we naar de maloten te kijken die van een 110 meter hoge brug afsprongen.

Om 5 uur besloten we om de grens maar weer eens over te steken en na gedag gezever te hebben tegen de groep jumpers, Maria en de dames uit Frankrijk (die waren ook aangeschoven) gingen we opweg naar de grens. Na weer 50 dollar betaald te hebben mochten we gelukkig weer Zambia in.

Voor de rekenaars onder de lezers:
Zambia in via de Ferry = 50 $
Zimbabwe in via brug = 30 $
Toegang watervallen = 20 $
Zambia in via brug = 50 $
Totaal = 150 $
Zo dat is lekker verdienen daar voor de overheid maar het was gezien alle ervaringen en indrukkene het geld meer dan waard.

Het eten was werkelijk formidabel Andre had zelf tortilla’s gemaakt en met gehakt en kip in combinatie met de meest lekkere sausjes was het echt smullen. Nog even de tent mier vrij maken voor het inpakken en dan een lekkere douche in onze kamer en slapen. Wat een geweldige dag was dit!