Jun 10 2013

Maandag 10 Juni 2013

Laatste dagje van de vakantie. Wat zijn die 2 weken voorbij gevlogen.
Vanmorgen vroeg afscheid van Leontien genomen. Daarna weer lekker even terug naar bed.
Ons laatste ontbijtje was heerlijk en het mooie uitzicht, dat gaan we zeker nog missen!
Nog even relaxen en genieten van de zon. Alleen is de zon ver te zoeken vandaag. Het is de slechtste dag qua weer van de vakantie. Veel bewolking en regen.
We hebben nog lekker geluncht, snel de rest van de tassen ingepakt en gedoucht. We zijn klaar voor de terugreis.
Het opmaken van onze hotelrekening blijkt best lastig, we kwamen er achter dat ze 1 nacht te weinig hadden berekent. Ze zeggen eerlijkheid duurt het langst dus hebben we dat netjes gemeld. We hebben wel een mooie lokale prijs voor de overnachtingen gekregen. Mister Lawrence en zijn medewerkers waren vriendelijk, erg behulpzaam en het was er veilig en schoon.Het eten, het uitzicht, de kamer, het bed en de douche was goed. Kortom het hotel heeft bijgedragen aan een mooi verblijf op Tobago.

We waren goed op tijd bij het vliegveld. Tja wat wil je met een ritje van 5 minuten van het hotel Conrado Beach naar het vliegveld. We hebben nog onze laatste TT dollars opgemaakt aan een flesje lokale rum en toen was het wachten op het vliegtuig. Onderwijl werden we nog gevraagd om een enquete in te vullen met betrekking tot ons verblijf, ervaringen en globale kostenplaatje. Invullen kun je het eigenlijk niet noemen, want de beste man vulde zelf bijna alles voor ons in. Lekker betrouwbare enquete.

Eindelijk mogen we boarden, maar niet voordat Trinidad en Tobago op gepaste wijze afscheid van ons neemt. Het regende zonnestralen, zonder dollen het kwam met bakken uit de hemel en wij waren echt zeiknat. Gelukkig hadden we nog onze t-shirts, korte broeken en slippers aan. De bemanning van het vliegtuig vond het heel sneu voor ons en kwamen gelijk aan met doeken.
Op naar Barbados! Eenmaal aangekomen begon er weer een controle van pasporten en bagage. We hadden een overstaptijd van 2 uur, maar dat was door deze controle toch best krap. We konden ons nog net omkleden. Maar we kunnen wel zeggen dat we op Barbados zijn geweest.

Eenmaal in het vliegtuig bleek dat we tussen kleine aziaatjes zaten. Pffff wat een herrie produceren die kinderen. Springen op de stoelen,over de stoel klimmen om aan je haar te zitten, rammen en slaan op de tafeltjes die op de stoelen zijn bevestigd. Dit dreunt lekker door als je op je stoel zit. Er een paar keer wat van gezegd, maar dat mocht niet echt baten. Zelfs de bemanning en andere passagiers werden er gek van. Het was wachten totdat de kinderen in slaap vielen om zelf te kunnen slapen.
Uiteindelijk toch een paar uurtjes slaap kunnen pakken en voor we het wisten waren we in Frankfurt. Nog even een paar uur sturen en Cindy thuisbrengen en dan kunnen ook wij neerploffen op de bank en nagenieten van onze avonturen in Trinidad en Tobago.

Het was een bijzonder avontuur. Mooie natuur, leuke mensen ontmoet, heerlijk gegeten en genoten van alles wat we gedaan hebben.

Fop en Leontien, nogmaals dank voor alle goede zorgen en dat jullie ons hebben laten kennis maken met Trinidad en Tobago al haar facetten en schoonheid.
Johan en Mia, dank dat jullie ons op sleeptouw hebben genomen en ons hele mooie plekjes van Trinidad hebben laten zien.
Cindy, bedankt voor het gezelschap en de gezelligheid.

We kijken met een grote glimlach terug op onze vakantie! Op naar ons volgende avontuur.

Groetjes Tonnie en Jacqueline


Jun 10 2013

Zondag 9 juni 2013

Het einde van een hele leuke vakantie komt in zicht.

Vandaag heerlijk rustig aan en genieten van zon,zee, strand en elkaar. Heerlijk even met z’n tweetjes. Naar Pigeon point gelopen en het meest gefotografeerde plekje van Tobago op de gevoelige plaat vastgelegd.

Nog even Baywatch gespeeld, net echt.

Lekker met zijn allen nog geluncht, het was weer heerlijk. We hebben nog geen 1 keer slecht gegeten. Eten is hier heel belangrijk dus ze zorgen we dat het goed is.

Vandaag nemen we al afscheid van Fop. Hij vertrekt om 5 uur met de boot naar Trinidad. Snif snif.

Vanavond eten bij Kariwak en ja we hebben gereserveerd. Eenmaal aangekomen zitten er maar 4 tafeltjes vol. Toch maar goed dat we gereserveerd hebben haha.

20130609-233934.jpg

20130609-233810.jpg

20130609-233738.jpg

20130609-233842.jpg

20130609-233717.jpg

20130609-233728.jpg

20130609-233654.jpg

20130609-233706.jpg

20130609-233624.jpg

20130609-233637.jpg


Jun 9 2013

Diversen (van alles en nog wat)

20130609-151837.jpg

20130609-151846.jpg

20130609-151901.jpg

20130609-151909.jpg

20130609-151924.jpg

20130609-151942.jpg

20130609-151953.jpg

20130609-152005.jpg

20130609-152028.jpg

20130609-152054.jpg

20130609-152105.jpg

20130609-152117.jpg

20130609-152129.jpg

20130609-152159.jpg

20130609-152225.jpg

20130609-152257.jpg

20130609-152310.jpg

20130609-152317.jpg

20130609-152703.jpg

20130609-152715.jpg

20130609-152729.jpg

20130609-152742.jpg

20130609-152805.jpg

20130609-152814.jpg


Jun 9 2013

Update!

We hebben wat dagen bijgewerkt met tekst en fotos. De rest volgt de komende dagen

Excuses voor het ongemak

De directie


Jun 8 2013

Zaterdag 8 Juni 2013

Oh wat lekker, we hebben een soort van kunnen uitslapen! Fijn om een keer niet vroeg op te hoeven. Lekker ontbijten met pancakes en wentelteefjes met ei en bacon.
We hebben nog een paar uur om te relaxen, boodschappen te doen en te pinnen. Het geld lijkt hier wel monopoly geld.

Vanmiddag gaan we snorkelen. We hebben een boot met schipper gehuurd, genaamd Cocomotion. Eens kijken hoe de visjes en het koraal er van bovenaf uit zien.

We worden opgehaald op het strand voor het hotel. De schipper Marlon is erg relaxed en wederom een aardige Trini/Tobagian. En wat een motoren heeft de boot. Daar zit echt een power in.

Het eerste rif waar we gaan snorkelen is onderdeel van buccooreef. Dit is prachtig, veel vis en zelfs een schildpad gezien! Op de boot een heerlijk koud biertje, shandy en colaatje met chippies genuttigd.

Na deze stop gaan we fullspeed naar het tweede rif Arno Vale. Marlon is erg relaxed en laat Cindy zelfs een stukje varen.
Arno Vale is qua aantal vis minder, maar ook mooi en zelfs inktvisjes gezien.

De derde stop was bij Nylon pool. Het is een zandbank midden op zee. Het verhaal gaat dat als je in de nylonpool zwemt je jaren jonger wordt. Boven de 40 10 jaar en onder de 40 blijf je voor altijd jong! Hebben wij een geluk dat wij daar in mogen limen. Limen is hier hot, zelfs de honden limen met een biertje erbij. We raken er al aardig bedreven in.
Marlon vertelde ook dat als stelletjes onder water in de nylonpool kussen ze voor altijd bij elkaar blijven. En dat als je de schipper van de boot kust al je dromen uitkomen haha. Een mooie verhalenverteller is het.
De nylonpool heet zo vanwege het feit dat prinses Margrete van Engeland tijdens haar bezoek aan de pool zei dat het water net zo helder/doorzichtig was als haar nylons (panties).

Wat een relaxte en leuk middag!

S’avonds gaan we op zoek naar het restaurant Kariwak. Het schijnt dat je hier heel goed kunt eten. Eenmaal aangekomen bij het restaurant lijkt het in onze ogen niet vol. Er zijn vele tafels leeg. Toch wordt er gevraagd of we gereserveerd hebben en dat hebben we niet. We krijgen als antwoord dat er geen plaats is, een hele vreemde gewaarwording als je ziet dat het restaurant maar voor 1/3 gevuld is en het al 19.30 is geweest. Maar ja op naar het volgende restaurant Coco cafe en dit is het grootste restaurant van Tobago. Ook hier krijgen we hetzelfde verhaal te horen. Laten we het maar bijzonder noemen. Ze willen blijkbaar geen geld verdienen.
Dus op zoek naar restaurant nummer 3, maar we hebben snel geleerd dus bellen eerst van te voren om te reserveren. Haha ons pakken ze nu niet. En we hebben beet. We hebben heerlijk gegeten, was wel het duurste maaltje tot nu toe.
Morgen toch maar eerst reserveren!

20130609-152530.jpg

20130609-152634.jpg

20130609-152712.jpg

20130609-152750.jpg

20130609-153501.jpg

20130609-153552.jpg

20130609-153640.jpg

20130609-153927.jpg

20130609-154032.jpg

20130609-154055.jpg

20130609-154116.jpg

20130609-154137.jpg

20130609-154200.jpg

20130609-154238.jpg

20130609-154311.jpg

20130609-154349.jpg

20130609-154527.jpg

20130609-154613.jpg

20130609-154731.jpg


Jun 7 2013

Vrijdag 7 Juni 2013

Met de auto

Hiken gilpintrail

Gids Fitzroy

Doctor Scott

Waterval

Lunchen

Autowassen

Eten bij

20130608-120129.jpg

20130608-120150.jpg

20130608-120207.jpg

20130608-120220.jpg

20130608-120248.jpg

20130608-120301.jpg

20130608-120326.jpg

20130608-120338.jpg

20130608-120451.jpg

20130608-184805.jpg

20130608-185033.jpg

20130608-185611.jpg

20130608-185652.jpg


Jun 6 2013

Donderdag 6 Juni 2013

Vandaag onze 2e duikdag!

George brengt ons als eerste naar de duiksite Stingrayalley. Dit rif heet zo vanwege de vele stingrays die hier gespot worden. Zelfs een stingray gezien en wat een diversiteit aan vissen.

De 2e site is Flyingreef. Hier vlieg je door de stroming langs het rif. Vandaar de naam flyingreef.

Het zijn beide lekkere rustige duiken. We hebben hetzelfde luchtverbruik dus Suzie vraagt maar aan 1 persoon hoeveel bar lucht zij of hij heeft. Ze vond dat heel grappig.

We zijn samen met Suzie roti gaan eten. Daarna op strand gelegen met een heerlijk koud biertje Carib.

Onder een van de strandbedjes hebben we een puppy gevonden, nog met zijn oogjes dicht en met navelstreng. Echt net geboren,maar de moeder was nergens te bekennen. Het was echt zielig om te zien dat het hondje het zo zwaar had. We hebben steeds maar het bedje verschoven om het hondje uit de zon te houden. Zelfs een klein beetje melk gegeven.
Uiteindelijk kwam s’avonds de moeder gelukkig weer terug. Het is een vriendelijk hond genaamd Blacky. Ze heeft uiteindelijk 7 puppy’s geworpen.

S’avonds heerlijk bij de pasta gallery gegeten. Het was zoveel dat we allebei ons bordje niet leeggegeten hebben. Later op de avond kwamen Leontien en Cindy aan in Tobago.

20130609-230637.jpg

20130609-230654.jpg

20130609-230725.jpg

20130609-230959.jpg

20130609-231031.jpg

20130609-231102.jpg

20130609-231202.jpg

20130609-231222.jpg

20130609-231408.jpg

20130609-231444.jpg

20130609-231804.jpg

20130609-231838.jpg

20130609-231917.jpg

20130609-231955.jpg

20130609-232035.jpg

20130609-232139.jpg

20130609-232213.jpg

20130609-232224.jpg

20130609-232258.jpg

20130609-232514.jpg

20130609-232527.jpg

20130609-232718.jpg

20130609-232733.jpg

20130609-232748.jpg

20130609-232914.jpg


Jun 6 2013

Woensdag 5 juni 2013

Sorry dat we zo weinig op de site zetten. Dat ligt niet aan het gebrek van online kunnen zijn. Hier kun je dat echt overal. Maar meer vanwege het drukke schema. We gaan van hiken naar zeilen naar vliegen en dan weer duiken.

Een klein voorbeeld. We zouden vandaag om 9.15 het vliegtuig nemen. Op de luchthaven aangekomen konden we nog net met de vlucht van 8.10 mee. Bijna een uur eerder dus. Op Tobago aangekomen en na wat onderhandelen met een taxi eerst naar een duikschool waar we direct een duik voor 2 dagen hebben afgesproken en dan snel door naar het hotel om in te checken en om te kleden. Daarna terug naar de duikschool om spullen in de boot te laden en nog geen 3 uur na het opstijgen vanuit Trinidad lagen we al in het water voor onze 1e duik.

We gaan duiken met de organisatie Extradivers. Marcus is de Duitse eigenaar. Suzie is onze duikinstructrice en George onze schipper. Suzie is van Duitse afkomst en is opgegroeid in Tobago en het duiken is haar met de paplepel ingegoten. Haar beide ouders duiken ook en hebben ook een duikschool op Tobago gehad. George is een Tobagian en een goede schipper met veel kennis. Ze zijn erg professioneel en het materiaal ziet er goed verzorgd uit.
En ze zijn erg aardig. Jacqueline krijgt zelfs het doosje waar haar masker in kan gratis.

Omdat een plaatje meer zegt dan mijn 1000 woorden hier een stapel foto’s

20130606-225550.jpg

20130606-225623.jpg

20130606-225642.jpg

20130606-225653.jpg

20130606-225733.jpg

20130606-225746.jpg

20130606-225800.jpg

20130606-225812.jpg

20130606-225953.jpg

20130606-230033.jpg

20130606-230046.jpg

20130606-230138.jpg


Jun 4 2013

Dinsdag 4 Juni 2013

Vandaag geen activiteiten gepland staan, heerlijk rustig op starten en ontbijten. Het is tenslotte vakantie!

Maar we hebben wel een doel namelijk een cadeautje kopen voor Fop en Leontien. We starten onze zoektocht in the mall dichtbij het appartement. Maar eerst even langs de farmacie voor Jacqueline om tabletjes tegen de muggenbeten te halen. Ze was gisteren tijdens de hike in de narivaswamp onder andere gestoken bij haar ogen met als resultaat dikke en jeukende ogen. Ze helpen vrij snel.

In deze mall kunnen we niet slagen, maar hebben heerlijk een stukje taart met thee en koffie genomen.

Tijdens de speurtocht kwamen we op het idee om naar een poster met het volkslied van Trinidad and Tobago er op te kopen. Dat was toch wel een hele klus, maar wel gevonden. Nu kunnen ze straks het volkslied meezingen en nog meer respect van de locals krijgen.

Op naar de westmall en geslaagd voor beide. Een mooi boek voor Fop en voor Leontien iets voor aan de muur. En het volkslied als grapje.

Fort George bezocht. Dit was niet heel bijzonder, maar wel een mooi uitzicht over de stad.

Na foto’s uitgewisseld te hebben, snel tas ingepakt en lekker gaan slapen. Morgen vroeg weer op.

20130608-230534.jpg

20130608-230552.jpg

20130608-230608.jpg

20130608-230626.jpg

20130608-230909.jpg

20130608-231048.jpg

20130608-231631.jpg

20130608-231704.jpg


Jun 3 2013

Maandag 3 Juni 2013

S’ochtens weer heerlijk ontbeten.

Tanken, eerst geld geven en dan kun je voor dat bedrag tanken. Het stuk goedkoper dan Nederland. Maar ja wat wil je in een land waar olie een van de grondstoffen dat het land te bieden heeft, is.

Nariva swamp

132 soorten muggen. Lekgeprikt

Leuke gids

De 2 soorten apen gezien howler monkey en White-fronted Capuchin monkey.

Mooie zonsondergang, wat een gave kleuren.

S avonds naar trutlewatching. Organisatie natureseekers.

Wow wat gaaf. Zo bijzonder en indrukwekkend. We voelen ons bevoorrecht dat we dit mogen meemaken.
Weer een leuke gids, veel geleerd over the leatherbackturtle

Meerdere schildpadden hun eieren zien leggen en we hebben ook gezien dat er 1 getagd werd.

Een schildpad weet waar ze heen moet. Ze hebben een zachte roze plek op een voorhoofd waar de hersenen zitten en in de hersenen zit een gps. Een schildpad legt meerdere keren in het seizoen eieren. Met tussenpozen van 9 dagen. Ze legt wel 70 -100 eieren. Er zijn bevruchte eieren en nietbevruchte eieren. De nietbevruchte eieren zijn kleiner en dienen als misleiding voor roofdieren. Als een schildpad de kleinere eieren gaat leggen dan is ze bijna klaar met leggen.
Het nest is ongeveer 70 cm diep. De schildpadden komen maar op bepaalde stranden hun eieren leggen vanwege de structuur van het zand. De korrel is van dusdanige structuur dat er een goed ventilatie is. De temperatuur in het nest bepaald of het mannetjes of vrouwtjes worden. De moeder kan dat zelf bepalen door een plek dichtbij de zee te kiezen (koeler) of wat verder weg.

Maar wat een werk dan is de zwangerschap van een mens toch wel even andere koek.
Daarna gaat ze haar nest toedekken met zand. Dit is echt bijzonder, ze drukt met haar achterpoten het zand aan. Maakt als ze klaar is nog een nest voor misleiding, zo kunnen roofdieren niet zien waar het echt nest is. Wat een knap staaltje denkwerk, maar helaas overleven redden maar enkele de zee en in de zee schuilen nog meer gevaren.Een schildpad gaat pas eieren leggen als ze volwassen zijn en dat is als ze tussen de 25 en 30 jaar oud zijn. Er overleven maar weinig schildpadden en daarom moeten ze goed beschermd worden.
Een schildpaddenleven gaat niet over roze. Er zijn vele gevaren; mensen, visnetten, plastic, orka’s, haaien, krabben, vogels en andere roofdieren.

Foto’s maken en aanraken mag alleen als ze eieren aan het leggen is. Dan is ze in een soort trance. Als je haar aanraakt of met wit licht schijnt dat stopt ze met graven en gaat ze weg. Schildpadden kunnen heel goed zien. Vandaar dat tijdens en na het graven je aanleg met roodlicht schijnt.

De kleintjes krijgen van de moeder voedsel mee dit wordt opgeslagen in een zakje onder hun buik. Zo hebben ze als ze uitkomen de eerste dagen voedsel.
De schaal van het ei, is zacht.

Wow wow wow. We mochten en de schildpad aanraken en haar eieren zien leggen en hebben kleintjes vast mogen houden. Echt supergaaf. Hoe cool is het om een oude dinosauriër te mogen aanraken en vast te houden. Het gaf ons een glimlach van oor tot oor.
Hun schild is zacht, als je er een kras met je nagel in zou zetten dan gaat het bloeden.

We hebben nog een verassing, we zijn papa en mama geworden van een dochter en hebben een schildpad geadopteerd. Hiermee steunen we de organisatie Natureseekers met hun goede werk. We mochten haar zelfs een naam geven. Het eerste wat Tonnie riep was; we noemen haar Jacqueline. Het is de schildpad die wij getagd hebben zien worden. Over ongeveer 60 dagen worden we opa en oma. We worden op de hoogte gehouden over het leven van onze schildpad.

Moe maar met een glimlach en zeer voldaan gaan we naar huis. Lekker slapen en dromen over onze dochter en onze kleinkinderen.

20130608-121444.jpg

20130608-121513.jpg

20130608-121612.jpg

20130608-121631.jpg

20130608-121647.jpg

20130608-121708.jpg

20130608-121736.jpg

20130608-121806.jpg

20130608-121828.jpg

20130608-121903.jpg

20130608-122112.jpg

20130608-122150.jpg

20130608-122231.jpg

20130608-122408.jpg


Jun 2 2013

Zondag 2 Juni 2013

Weer een heerlijke ochtendduik en ons gezamenlijk doucheritueel.

De wedstrijd van vandaag is er 1 met alle boten. Het is weer een supergaaf gezicht om alle boten te zien manoeuvreren om als eerste goed over de startlijn weg te komen.

We liggen er goed voor en gaan als 1e over de startlijn.

Door de windstilte lopen we op de anderen in en eindigen als 3e. Net achter de 2 snelste boten van de andere categorie.

Vlug bootje opruimen en naar huis. Lekker eten bij Mia en Johan. Ze hadden hun best gedaan, leek wel een indische rijsttafel. Oh wat was dat lekker en veel. Veel stoere verhalen vertellen over onze overwinning en mooie reisverhalen aanhoren.
Daarna op tijd naar bed, want we waren gesloopt. Best vermoeiend zo’n vakantie.

20130609-223332.jpg

20130609-223500.jpg

20130609-223551.jpg

20130609-223710.jpg

20130609-224143.jpg

20130609-224213.jpg

20130609-230003.jpg

20130609-230027.jpg

20130609-230050.jpg


Jun 2 2013

Zaterdag 1 Juni 2013

Oh wat is het toch lekker slapen op een bootje. Na een verfrissende duik naast een berg van sulfaat, rest product van olie. Olie en gas zijn de 2 belangrijkste inkomstenbronnen van Trinidad.

Met zijn alle op het dek douchen, echt een doucheritueel.

Vandaag is de 2e dag van de wedstrijd. En dit keer gaan we er alles aan doen om een goede start te maken. Snel de boot klaar maken en wachten op het startsein. Zo gaaf die adrenaline, we zijn allemaal gretig om goed te starten. Iedereen op zijn plaats en go! We zijn goed gestart.
Fop is echt een goede zeiler. Zeilt al sinds hij een klein jongetje is en weet echt waar hij het over heeft. Heeft ook nog steeds veel lol in het zeilen en met name wedstrijdzeilen.

Oh en wat hebben we weer lekkere geluncht.

1e plaats.

Prijsuitreiking

Interview Fop

Cadeautje Petrotrin

20130608-190126.jpg

20130609-225637.jpg

20130609-225709.jpg

20130609-225753.jpg

20130609-225813.jpg


Jun 1 2013

Vrijdag 31 Mei 2013

Vandaag gaan we een wedstrijd zeilen. Fop en Leontien hebben een leuk zeilbootje. Het is een Victoire 34 ( koopmans) en heet het schrijverke. Het bootje is van Fop zijn ouders geweest.

Na de boot ingericht en ingeladen te hebben, gaan we ons klaar maken voor de start. Na uitleg van Fop hoe alles werkt en waar welke lijnen voor zijn, zijn we klaar voor de strijd.

Helaas hebben we de start gemist en gaan als een van de laatste over de startlijn. Maar onderweg maken we veel goed.Er staat een goed windje, heerlijk om weer op een bootje te zijn. Jacqueline heeft ook nog een stuk gestuurd.

De wedstrijd route brengt ons langs wrakken, verlaten boorplatformen en voor anker liggende schepen vanwaar we zwaaiend op de foto of film gezet worden.

Onderweg kregen we een nog een flinke tropische regenbui over ons heen. We waren tot onze bikini/zwembroek nat. Gaaf om te zien hoe een gordijn van water op je afkomt en heerlijk warm water over je uitstort.

De finish was ook weer een geweldige ervaring. Tussen de zeilschool en een boei moesten we door varen. Tussen de 2 deelnemende race schepen door nog een keer scherp overstag (onder applaus) en dan de denkbeeldige lijn overvaren. Een stoot met de hoorn vanaf de wal gaf aan de we waren gefinisht. Nu snel de zeilen inhalen, opruimen en aan het bier!

Met een snelle dinghy werden we naar de wal gevaren naar de wal.

S’avonds hadden een diner met iedereen die aan de wedstrijd hadden meegedaan. Maar eerst kregen we de uitslag te horen. Er volgden vele speeches en het zingen van het volkslied. Mensen zijn hier trots op hun land! We hebben geprobeerd mee te zingen; side by side we stand by the caribean sea.
Toen brak het grote moment van de uitslag aan. Zeggen toch altijd de laatste zullen de eerste zijn. En zie daar; de start missen en toch winnen!
Maar ja uit het spreken van de bootnaam blijkt toch best lastig voor een Trini. Dus werd er vaak de vraag gesteld; How do you pronouce the name? Ze vonden het moeilijk uit te spreken dus dan maar de Engelse naam waterspider.

Daarna lekker gegeten en gesproken met de aanwezige Trini’s. Een vrouw, genaamd Natasja, ontmoet die in het boekje van Floortje Dessing, 100 plaatsen die je gezien moet hebben staat. Echt grappig. Ze runt de massagesalon op Tobago niet meer, woont nu op Trinidad met haar Zwitserse man.

Na onze buikjes volgegeten te hebben, gingen we moe maar voldaan naar onze hut. Lekker slapen op de boot.

20130608-112345.jpg

20130608-112839.jpg

20130608-112900.jpg

20130608-112919.jpg

20130608-112952.jpg

20130608-113011.jpg

20130608-113112.jpg

20130608-112549.jpg

20130608-121009.jpg

20130608-121017.jpg


May 31 2013

Donderdag 30 Mei 2013

We zijn weer vroeg op, het lijkt wel werken ;-).

Vandaag gaan we met Johan en Mia hiken naar de Pariafalls. Johan en Mia zijn de Nederlandse bovenburen van Leontien en Fop. Het zijn avontuurlijke mensen, hebben in Indonesië en Rusland gewoond. En maken graag mooie reizen en wandelingen. Johan, werkt bij Has Koning en leidt hier een project met betrekking tot waterirrigatie. Mia is van origine sportinstructeur, nordic walkinglerares en masseur. Ze zijn erg aardig en gastvrij. Ze wonen als ze in Nederland zijn in Bergen op Zoom en hebben 3 zonen.

Het is een flinke hike met veel klim,glij en klauterwerk. We worden zo nog echt volleerde hikers.
Maar wat een mooie omgeving. Als eerste kwamen we op een strand dat wel rechtstreeks uit een reisblad leek te komen. Wat mooi! Hier hebben we een foto gemaakt om Fop en Leontien te bedanken voor hun gastvrijheid en goede zorgen.

Onderweg kwamen we motorrijders tegen. Een stelletje gekken die de trail op een motor willen afleggen. Echt bizar, want de trail was wandelend al best pittig laat staan op een motorfiets.

Tijdens de hike laat Johan ons een supermooi uitzicht bovenop een rots zien,echt een kodakmomentje. We hebben op de rots even wat gedronken. Het was best spannend, want het was hoog!

We hebben ook over een strand gewandeld waar schildpadden hun eieren leggen. De sporen en uitgekomen eieren waren goed te zien. Weer zo’n mooi plekje.

Uiteindelijk kwamen we bij de waterval aan en dat was ook meer dan de moeite waard. We hebben heerlijk in het koele water gezwommen en geluncht.

Na de hike hebben we bij een restaurantje, gerund door een Duitser, een welverdiend biertje en een coconut ijsje gegeten.
S’avonds gezellig met z’n allen gegeten. Soep vooraf en taco’s. Wat wordt er toch goed voor ons gezorgd. Een luxe hotel met wasmachine en ontbijt. Wat wil men nog meer. Leontien en Fop zijn schatten!

20130608-102751.jpg

20130608-102821.jpg

20130608-102904.jpg

20130608-102926.jpg

20130608-102955.jpg

20130608-103023.jpg

20130608-103056.jpg

20130608-103314.jpg

20130608-103345.jpg

20130608-104138.jpg

20130608-104525.jpg

20130608-104610.jpg

20130608-104643.jpg

20130608-104719.jpg

20130608-104756.jpg

20130608-104913.jpg

20130608-104941.jpg

20130608-105126.jpg

20130608-105425.jpg

20130608-105530.jpg

20130608-105637.jpg

20130608-105659.jpg

20130608-113211.jpg


May 30 2013

Woensdag 29 mei 2013

Eindelijk weer tijd om onze avonturen op te schrijven. Sommigen onder jullie waren ongerust,maar dat is nergens voor nodig. We hebben gewoon een druk program, maar dank voor jullie bezorgdheid. Het is elke dag vroeg op staan en laat naar bed. Dus rustig kunnen we het niet noemen, maar er is hier zoveel te zien dat we elke minuut willen benutten.

20130604-234557.jpg
Vandaag weer vroeg uit de veren,want we gaan op pad met mr. Julian Jones. Hij is onze taxichauffeur voor vandaag en is een erg vriendelijk gelovige Trini. Hij hangt het Joodse geloof aan en zijn favoriete boek is, je raadt het al, de bijbel.

Trini’s zeggen vaak bij het afscheid; God bless you my dear of take care. Er staat zelf teksten op de achterruiten van de auto’s met God bless. Ze zijn hier echt heel vriendelijk en behulpzaam.
Ook zijn ze erg vriendelijk in het verkeer en laten elkaar voor gaan. Dit zorgt er voor dat de file enigszins doorstroomt.

We rijden richting Asa Wright Nature Centre. Dit is een bird nature sanctuary dat al sinds 1967 bestaat. De weg er naar toe is echt prachtig net zoals Asa Wright zelf. Wat gaaf al die geluiden van de verschillende soorten vogels. Het is wel lastig om de vogels op de gevoelige plaat vast te leggen, maar we hebben toch een paar mooie plaatjes geschoten.
We hadden een gids die van alles vertelde over de verschillende vogels, planten en bomen. Hij had er veel plezier in en had humor. We waren met 5 Nederlanders, toevallig was er ook een kennis Leontien. Vader Tom, zoals zij hem noemt. Hij is al jaren pastoor in Trinidad en zijn baas de kardinaal, op van Bommel schoenen, was over en hadden zij ook een uitstapje naar het centre.
De rode bloem op de foto is erg handig voor als de vrouw des huizes geen nagellak meer heeft, maar wel haar nagels gelakt wil hebben. Je plukt een bloemblaadje en legt het over je nagel en voilà gelakte nepnagels.
Er was ook een bloem welke op rode lippen lijkt. Het verhaal hierover is dat als een man deze bloem plukt en aan een vrouw geeft dat hij dan kans maakt om met deze vrouw in kwestie te zoenen.
In Asa Wright zijn veel soorten hummingbirds te vinden, prachtige kleuren en die vleugeltjes fladderen zo snel dat je ze bijna niet ziet. Omdat er op vele plaatsen in Asa Wright leks zijn, kun je veel soorten vogels zien. Een lek is een plaats waar vogels samenkomen.

20130604-234736.jpg

20130604-234758.jpg

20130604-234819.jpg

20130604-234845.jpg

20130604-234932.jpg

20130604-235004.jpg

20130605-174947.jpg

20130605-175022.jpg

Na de rondleiding gingen we op weg naar Maracas Beach, weer een mooie route met prachtige uitzichten. We hebben zelfs een mooie Laro gespot. Ze rijden hier veel met fourwheeldrives en met auto’s met automaat. Een goede auto is hier ook echt wel nodig, want de wegen zijn op sommige plaatsen echt slecht, smal en stijl.

20130605-175058.jpg

Eenmaal aangekomen op Maracas beach hebben we ons omgekleed en de golven getrotseerd. het was niet geheel zonder risico, er hing een rode vlag en we waren bijna onze zwem/ bikinibroekjes kwijt. De golven waren best hoog en er was een sterke onderstroom, maar ach 1 risico op een dag. Bovendien zwommen we voor de lifeguardpost. Niks aan het handje, relax man, ff limen in het water. Na het speelkwartiertje in de golven hebben we ons tegoed gedaan aan het beroemde lokale gerecht Bake and Shark. Jaja jullie lezen het goed we hebben broodje haai op, zelfs Jacqueline. Het was lekker!

20130604-235047.jpg

20130604-235306.jpg

20130604-235409.jpg

Bij thuis komst hebben we pizza op het balkon gegeten en lagen we redelijk op tijd in bed. Morgen er wederom vroeg op, want we gaan hiken met Mia en Johan ( de bovenburen).


May 29 2013

Dinsdag 28 Mei 2013

Ondanks dat we een paar keer wakker geweest zijn, hebben we heerlijk geslapen. Om 06.00 zijn we opgestaan omdat we zouden gaan hiken met de lokale ladies hikingclub. Maar helaas is deze hike gecancelled vanwege de regen. Jaja de regen is ons vanuit Nederland gevolgd. We zouden gaan een mooie hike door rivier gaan maken, maar vanwege de gladde keien door de regen was dit te gevaarlijk.
Dus hadden we een leeg program en de tijd aan ons zelf, wat heerlijk was voor een eerste dag.
We hebben heerlijk samen met Leontien op het balkon met uitzicht over Port of Spain ontbeten.
Na het ontbijt zijn we een stukje gaan lopen om vervolgens een taxi proberen te regelen om naar The Westmall te gaan.

20130529-093053.jpg

20130529-093157.jpg

20130529-093257.jpg

Een taxi is hier niet zo herkenbaar zoals wij in Nederland het kennen, met een bordje met taxi erop. Het is een auto die stopt als je langs de kant staat te wachten. Je vraagt; taxi? Krijg je het antwoord ja dan stap je in en betaal je 4 TT dollar per persoon. Het is een ritprijs dus het maakt niet uit waar je heen gaat. Het verkeer is hier echt een drama vooral in de spits, maar wat wil je p een eiland waar ? miljoen mensen wonen er waar iedereen vanaf zijn 16de een auto heeft. Maar in de file staan schijnen de Trini’s helemaal niet erg te vinden. Relax man, no worries……….
In de mall aangekomen, hebben we lekker een thee en koffie met wat lekkers genomen. Daarna de winkels bekeken,maar kwamen er al snel achter dat de prijzen vergelijkbaar waren als in NL.
We hebben een cadeautje gekocht voor onze Nederlandse hikinggids Mia. Zij is de bovenbuurvrouw van Leontien en Fop en een fervent hiker. Zij woont hier met haar man Johan.
Na terugkomst van the Mall stond Mia al op ons te wachten. Het was inmiddels droog en konden we als nog een mooie hike gaan maken. De eerste hike was naar de waterval Edith. De start was bij de golfbaan. Jaja ook hier kennen ze het spelletje golf. Het was erg mooi, maar best pittig als je niet gewend bent om te hiken en Mia en Cindy wel. Zij hadden er flink de pas in. Maar wat was het gaaf en mooi. Al die geluiden van het kraken van de bamboe tot aan het gehuil van the howlersmonkeys. Onderweg kregen we ook nog fotografieles van Mia.

20130529-092302.jpg

20130529-093425.jpg

Eenmaal aangekomen bij de waterval hebben we even genoten van het uitzicht onder het genoten van een drankje.

20130529-092508.jpg

20130529-093617.jpg

Daarna begon de afdaling. Het was volgens Mia een recht pad naar beneden,maar we hadden de juiste afslag gemist dus hebben we de rivier naar beneden gevolgd en werd het een avontuurlijke afdaling met veel klim, glij- en klauterwerk. Onderweg kwamen we veel krabbetjes en kikkers tegen. Op een gegeven moment konden we niet meer verder vanwege een flinke boomstronk. Tja wat nu. Maar daar kwam Tonnie to the rescue met zijn runkeeper! Via de gps konden we zien waar we waren en konden we dwars door the bush het juiste pad weer vinden.
Zo nu hadden we wel een lekker drankje verdient. Op naar de bar van de golfclub. Hier gelijk vrienden gemaakt. Als Nederlander heb je door de bekendheid van Leo Beenhakker wel een pre. Dat vinden ze echt fantastisch. Het was echt grappig om te zien dat een echte rastaman de golfleraar is.

20130604-232643.jpg

Na de rustpauze gingen we op pad naar Macqueripe beach. Tijdens de hike hadden we op het hoogste punt een fantastisch uitzicht en hebben we zelfs een schildpad gespot! Er vlogen ook pelikanen en een nog niet te defineren vogel.

20130604-232926.jpg

20130604-232954.jpg

20130604-233112.jpg

Eenmaal aangekomen bij het strandje hebben we samen met de locals gezwommen en gelimed. Limen is hier erg populair. Het is relaxen met een drankje in de hand. Bij ons was het koffie en water, maar goed te doen.
Tijdens de terugtocht kwamen we ook nog een dode slang tegen, the two headed snake. De slang met twee hoofden.
S’avonds heerlijk lasagne gegeten met zijn allen en lekker zitten kletsen. Wat worden we goed verzorgd, echt superlief.

We hebben een superleuke 1e dag gehad, nu lekker slapen.


May 29 2013

Dinsdag 28 mei 2013

Zo de eerste dagen zitten erop. Ik zit nu op het balkon ( het is half zeven in de ochtend) onze eerste avonturen op de ipad in te typen.

We zijn zondag vanuit Tilburg vertrokken naar Frankfurt. Een reis van over de 360 km. We zijn in Roermond even gestopt voor een stukje vlaai met thee en koffie erbij. We hebben vorig jaar vanuit dat hotel mooie mountainbike tochten gemaakt dus stoppen was even terugblikken op toen.

Na de stop zijn we in de auto gestapt en is het regenen begonnen en dat is ook niet meer gestopt tot we in Frankfurt waren.

20130529-065220.jpg

In Frankfurt aangekomen hebben we lekker gegeten en zijn we vroeg gaan slapen om uitgerust aan de maandag te beginnen.

Maandag 27 mei

Na een heerlijk ontbijt met de bus naar het vliegveld. Op Frankfurt international aangekomen wilde ik mij al gaan omkleden en mijn korte broek en T-shirt aantrekken. Ik denk dat het daar warmer was dan op de heetste dag die we de komende 2 weken gaan meemaken.

Na wat gedoe bij het boarden, konden we eindelijk het vliegtuig in. Er was een dame die willekeurig mensen uit de wachtzaal pikte om hun handbagage te wegen. Het maximaal toelaatbare gewicht was 6kilo en mijn koffertje woog…….13,5. Jammer dat die Duitsers zo precies zijn, want die paar kilo extra hadden we in Nederland wel gedoogd. Nou ja het is niet anders. Maar zelfs na wat spullen bij Cindy en Jacqueline in de rugtas te hebben gestopt kon ik de dame toch niet overtuigen dat die 8 kilo die de koffer nu nog woog wel meekon. Ik moest betalen en wel 20 euro per kilo…… De lading bedroeg voornamelijk tijdschriften en vreetzooi dus de keuze was snel gemaakt, achterlaten. Een pak stroopwafels en een paar zakken drop was me geen 40 euro waard. Dat was het bedrag waar we uiteindelijk op uit kwamen om bij te moeten betalen. Op een eerder geplaatste foto zie je de stapel die nu waarschijnlijk al onder het personeel van condor verdeeld is..

Cindy, die naam is al een keer gevallen, is een vriendin van Jacqueline en Leontien. Zij hebben elkaar tijdens een zeil vakantie ontmoet. Cindy is met de trein gekomen en net voordat we naar onze gate werden geleid voegde zij zich bij de groep. De groep bestaat nu uit: Jacqueline, tonnie en Cindy.

De vlucht van 91/2 uur duurde 91/2 uur al voelde het veel langer. Na wat kletsen, eten en filmpje begonnen we aan de afdaling naar onze tropische tussenlanding, Tobago. In mijn net nieuw aan geschafte paspoort kreeg ik daar mijn eerste stempel.

Met koffers de hitte in opzoek naar cindy die al vooruit was gehold om te proberen een vlucht eerder te regelen voor de korte vlucht naar onze tropische eindbestemming, Trinidad. Maar helaas vliegtuig zat al vol en ook de doorop volgende vlucht was al volgeboekt. Dan maar een paar uur wachten op onze oorspronkelijke vlucht van 1935. Een beetje geld uit de automaat halen om wat drinken te kopen en wachten op de vlucht.

20130603-081715.jpg

Rond 1925 vliegen we dan eindelijk naar Trinidad. Het is een zeer kort vluchtje waarbij de stewardess niet eens van haar stoel komt.

Op het vliegveld in POS (port of spain) aangekomen moeten we nog 1x met de bagage door een scanner voordat we Fop zien staan die ons als een soort vips af komt halen op het vliegveld. We waren trouwens niet de enige vips die die avond arriveerden op de luchthaven. Ook de vice president van de USA bracht een bezoek aan Trinidad. Alle wegen zouden worden afgezet maar gelukkig voor ons viel het reuze mee.

Eindelijk na vele uren onderweg te zijn geweest komen we aan op onze bestemming. Het mega mooie appartement van Fop en Leontien. Omdat het donker en bewolkt is komen de mooie fotos later.

We gaan nu eerst wat eten en drinken en dan slapen. Morgen vroeg eruit want dan gaan we met de boven buurvrouw een hike maken in het bos…..

Voor nu slaap lekker en tot morgen


May 28 2013

Maandag 27 mei 2013 de reis

Te moe om nog te typen maar alvast een paar foto’s. We zijn heelhuids in Trinidad aangekomen en liggen in een heerlijk bed.

Welterusten

20130527-225137.jpg

20130527-225158.jpg

20130527-225207.jpg

20130527-225229.jpg

20130527-225237.jpg

20130527-225250.jpg

20130527-225308.jpg

20130527-225315.jpg


May 28 2013

Maandag 27 mei 2013

Afscheid

We hebben al afscheid moeten nemen van een deel van onze bagage. Ik had mijn handbagage vol met drop en koekjes zitten maar daar moest ik 40 euro voor bij betalen.

Dat dus echt niet!!!

20130527-225031.jpg


May 26 2013

Zondag 26 mei 2013 Onderweg

Vandaag is onze vakantie dan echt begonnen. We zijn nu onderweg van Tilburg naar Frankfurt om daar de nacht in een hotel op de luchthaven door te brengen en dan morgen lekker op het gemakkie met het busje naar het vliegveld.

We hebben zeker 8 kilo aan boodschappen voor Leontien en Fop in de diverse koffers en tassen zitten en toch heeft Jacqueline voor iedere dag wel 2 setjes kleding ingepakt…… zonder de toegestane 20kg te overschrijden.

Het regent hier nu (we zitten in Roermond aan de koffie) en de komende uren zal dat zeker niet beter worden. Pas als we in Tobago uit het vliegtuig stappen zullen we de zon weer zien schijnen.

20130526-211009.jpg

20130526-211113.jpg
br />
20130526-211355.jpg

Na een lange rit door erg veel regen net voor het diner in het hotel aangekomen.

We houden jullie de komende weken weer op de hoogte van al onze avonturen.

Tot snel.

Tonnie en Jacqueline


Apr 7 2013

De voorbereiding!

We zijn druk met de voorbereiding voor ons volgende avontuur. Zeilen en duiken op en rond Trinidad & Tobago.

Jullie kunnen ons weer vanuit de luie stoel gaan volgen.

Tot snel!

Jacqueline en Tonnie.