Tonnie Poelman

Nee we zijn niet opgepakt door de havenpolitie maar door de enorme woeste zee van gisteren (vrijdag) waren we aardig moe en we moesten ook nog de tassen inpakken. Vandaar dus gisteren alleen maar foto’s en geen verhaal. Jullie kunnen de fregatten van de marine terug roepen. We hoeven niet bevrijdt te worden…

Gisteren weer met een prachtige zonsopgang wakker geworden wat een mooi plaatje opleverde met de havenhoofden in een oranje gloed.

Bij pablos een heerlijk ontbijt gegeten en uitvoerig afscheid genomen van iedereen. Tijd om het anker op te halen en het laatste stuk naar Athene terug te varen. Een tocht van ongeveer 30 zeemijlen, ongeveer 6 uur varen. Het eerste stuk tot de lunch-ankerplaats hebben we geen wind en moeten we weer de motor gebruiken. Dat gaat straks weer een enorme rekening opleveren als we de boot moeten aftanken. We hopen onderweg nog dolfijnen te zien.

We vinden een mooi baaitje waar we weer snel het water induiken om wat te snorkelen. Er is weer volop vis te zien en ook een of ander kwal achtig dier. We besluiten om na het zwemmen direct het anker weer in te halen en de tocht naar de haven van Athene voor te zetten. Vooral omdat we weer kunnen zeilen want er staat een flinke wind. Uit de luwte van het eiland krijg ik weer diverse opdrachten. Om de zeilen te hijsen en al snel snijden we met een gang van 6,5 knoop door het water. Jacqueline trekt de boot zo scheef dat mijn voeten bijna loodrecht naar beneden hangen terwijl ik aan de zeereling hang:-) de wind waait met kracht 4 tot 5 en we schieten lekker op.

Voorbij het eiland aegina worden de golven hoger en het kost de kapitein veel kracht om de boot op koers te houden. We besluiten de zijlen te strijken en op de motor verder te varen. Een goede keuze van de golven doen de boot enorm rollen. Het is best wel spannend om dat voor de eerste keer mee te maken. Gelukkig bereiken we heelhuids de haven. Helaas hebben we geen dolfijnen meer gespot,dus dat wordt nog een keer terugkomen om deze van het lijstje van de big five af te kunnen vinken.

Het aanleggen in de haven kost ons geen moeite ondanks het piep kleine plekje voor de boot. Van alle kanten worden we geholpen en binnen een mum van tijd liggen we zo vast als een huis. Het is een uur of zes, precies op de afgesproken tijd! En dan begint in een razend tempo de uitcheck. Er springt een duiker in het water om het onderwaterschip op schades te controleren en tanken we diesel. We hebben 28 uur op de motor gevaren en de motor verbruikt 3 liter per uur. We moesten €105 afrekenen. Daarna controleert Laurens de zeilen en allerlei andere zaken.

De boot is nog net zo heel als toen we hem kregen dus de overdracht gaat dan ook heel snel. Even wat papieren tekenen en klaar zijn we.

Na een drankje en een douche is het helaas tijd voor ons laatste diner in Griekenland:-( we gaan naar Jacqueline haar favoriete restaurant en kiezen een mooi tafeltje aan het waterop het strand. we doen ons weer tegoed aan allerlei lekkers. Met koffie sluiten we af en net als we willen gaan komt nikos bij ons zitten en pas een uur later laat hij ons weer gaan. Moe komen we bij de boot en na wat inpakken gaan we lekker slapen.

Vanmorgen (zaterdag) vroeg op moeten staan om de laatste dingen in te pakken en op het gemakkie te kunnen douchen. Nog snel voor de laatste keer ontbijten aan dek en dan met de bus naar de luchthaven. Het inchecken ging soepel en minder kilo’s aan bagage dan op de heenreis. Bovendien nog steeds niet aangehouden wegens niet luisteren naar de havenpolitieman. Blijkbaar toch bluf,wat wij al dachten haha. Nu zitten we nu te wachten op onze vlucht.

Het was een mooie week die veel te snel voorbij is gegaan…

Tot straks in Nederland

Vanmorgen redelijk fris wakker geworden na een koude nacht. Zo koud dat Jacqueline zelfs een warme wollen deken had gepakt.

De zon staat al stralend aan de hemel als we met een vers croissantje, gekookt eitje en koffie/thee aan dek zitten te ontbijten. We moeten nog even wat boodschappen doen en brengen ook nog even een bezoek aan de camera obscura want overdag moet dat toch wel bijzonder zijn. En inderdaad dat is toch wel een rare ervaring. Je staat in een donkere kamer waarin zich 360gr rondom schermen zitten die de beelden van buiten op zijn kop weergeven. Deze camera obscura is de enige 360 gr van Griekenland dus dat maak het toch wel speciaal.

Het vertrek uit de haven gaat weer als en geoliede machine en als snel zitten we op koers naar epidavros. Het is een rustig tochtje op de motor omdat er totaal geen wind staat. Wel een perfecte zee om dolfijnen te spotten maar die zien we niet. Tijd voor wat foto’s van ons samen op de boot…

Jacqueline heef het al een paar dagen over een verzonken stad die met de snorkel goed te zien is. We leggen aan in een zeer ondiepe baai (het dieptemeter alarm gaat constant af) en trekken snel onze zwemkleding aan. Het is een stukje zwemmen naar de stad onder water maar de beloning is geweldig. Wat mooi om een oude Griekse stad te zien uit het jaar 700 voor Christus. Later horen we van pablos (eigenaar van een restaurant) dat er vorig jaar nog een perfect standbeeld is gevonden afkomstig uit die stad. We zien enorme vaten waar vroeger wijn en olijfolie in werd bewaard, stukken omgevallen muur en de contouren van huizen. Erg mooi allemaal.

Na wat droogs te hebben aangetrokken varen we rustig naar de haven om een mooi plekje te zoeken. We vinden de meest mooie plaats in de haven waar we water kunnen innemen en de accu kunnen opladen. We liggen nog niet vast of er komt al een Griek op Jacqueline aangerend die haar blijkbaar kent van voorgaande jaren (ja ja!!).

Na een drankje bij pablos zitten we weer in de boot de aansluiting te regelen voor de stroom komt er opeens de haven politie naar onze boot toe. Hij verzoekt ons om te vertrekken want er komt een grote vissersboot lossen en overnachten. Ik heb daar eigenlijk weinig zin in maar Jacqueline gaat even in het restaurant vragen hoe diep de haven is want dan kunnen we misschien een stukje achteruit gaan liggen. Op onze vraag aan de haven politie meneer hoe groot en diep de boot is weet hij geen antwoord maar hij loopt weg met de mededeling dat hij even gaat bellen. Intussen wachten wij op zijn terugkomst maar die laat op zich wachten. Tot hij weer een halfuur later terug komt met het verhaal dat de boot 23 meter is en vis moet lossen en morgen om 5 uur weer gaat vertrekken. We vertellen de man vriendelijk dat we geen zin hebben om te gaan verkassen daarop begint hij te roepen dat we moeten gehoorzamen en dat we onze bootpapieren moeten laten zien en nog meer gemompel in het Grieks. Ik vraag hem netjes wat er gaat gebeuren als we niet op zijn verzoek ingaan en daar op zegt hij dat hij het niet weet en ik antwoord nou ik ook niet waarna hij beetje boos wegloopt. Ondertussen zijn er vele ogen op ons gericht en besluiten we om ons van de domme te houden boodschappen te gaan doen. Als we er niet zijn kan hij ons ook niet wegsturen. Na een rondje boodschappen en wandelen staan we opeens bij een kerkje met uitzicht op de haven. Alwaar de beste haven politieman weer aan komt lopen want in de verte doemt een bootje op wat waarschijnlijk door hem een mooie plaats in de haven belooft is. Maar ja pech voor hem, daar liggen wij al:-) we zie hem bellen en heen en weer lopen op de kade. We besluiten om hem een beetje te plagen en gaan zoals hij had verzocht naar zijn kantoor met de papieren van de boot. We zitten net te genieten van de gekochte chocolade als er een man de trap op komt lopen, nee het is niet onze vriend maar, blijkt later, een “echte” politie agent. Na 10 minuten wachten op niets besluiten we maar aan hem te vragen waar de haven politie meneer is…..alsof we dat niet weten! Hij besluit om hem te bellen en niet veel later komt er een zeer boos kijkende haven politieman de trap op lopen. Hij zou ons graag de huid willen vol schelden en vragen waarom we niet bij de boot zijn, maar ja we moeten ons toch melden. Je ziet het aan zijn gezicht:-)

We moeten hem de papieren geven en hij gaat naarstig opzoek naar een foutje om ons ergens op te pakken maar kan niets vinden. Na het betalen van 1,59 euro havengeld probeert hij ons bang te maken door te zeggen dat hij de haven meester gaat bellen vroeg in de ochtend. Nou dat werkt…

In het restaurant en in de haven zijn we het onderwerp van het gesprek en vooral de Grieken lachen zich rot om onze actie. Ze vinden het stoer dat we zijn blijven liggen. Die haven politieman krijgt volgens de mannen betaald in vis door de schippers van de vissers boot….hahahahaha

Trouwens de vissersboot is niet naast of voor ons gaan liggen maar ergens tussen een paar heel dure zeiljachten (terwijl ik dit type hoor ik in de verte dronken vissers zingen en lallen).

We krijgen een heerlijk diner aangeboden van pablos en zijn vader (ik vermoed vanwege Jacqueline en Amorgos). We eten heerlijk stoofvlees genaamd stifado, salade, baklava en koffie toe.

Moe van de enerverende dag en weer een ervaring rijker gaan we nu slapen.

Tot morgen

Kalimera,

Na de laatste woorden getypt de hebben ben ik in een diepe slaap gevallen. Dat kon ook bijna niet anders na de ontberingen op zee en de slavenarbeid welke ik moest verrichten van mijn kapitein.
We waren al weer vroeg wakker, om 6.30 gewekt door een haan. Zou dat ook een van de big five van Griekenland zijn…….. En daarna door diverse vissersbootjes en de klokkentoren. Langzaam wakker worden met een bakkie koffie en thee en een ontbijtje. Er is al aardig wat bedrijvigheid in de haven en we willen vertrekken voordat de bevoorradingsboot gaat vertrekken. Na een vlugge douchesessie gooien we de trossen los en wacht de kapitein van de bevoorradingsboot nog even met het droppen van zijn mooringlijn zodat wij rustig ons anker op kunnen halen. En we hebben keurig geankerd. En geen andere ankers opgepikt,dat schijnt hier nog al veel voor te komen met zoveel boten in een kleine haven en veel troep op de bodem. Dat schijnt een mooi schouwspel te zijn. Maar ja een top team zoals wij, hebben we dat maar weer goed gedaan.

Na alle lijnen,fenders en het anker opgeborgen te hebben,zetten we koers naar Perdika. Er staat vandaag een goed zeilwindje en hijsen al snel de zeilen. Na een stukje zeilen geeft Jacqueline het roer over en heb ik een heel stuk gezeild. We hebben opgekruisd en heb ik onder begeleiding van Jacqueline de overstagmanoeuvre ingezet. Dit keer mocht zij al het zware werk doen ;-). Helaas nam de wind wat af en kwamen de golven van opzij,dwarsliggers en zoals Jacqueline zegt de kotskoers. We varen aan de andere kant van Poros en gaan daar op zoek naar een geschikte baai. Na een mooi baaitje gevonden te hebben,zijn we gaan lunchen. Een heerlijk soepje met stukje stokbrood. Uiteraard zijn we weer de onderwaterwereld gaan bekijken en kwamen echt wat mooie visjes tegen en zelfs een mureen. Echt heel gaaf. Helaas was het vandaag bewolkt en weinig zon,wat maakte dat we het snel koud kregen en teruggingen naar de boot. Na een heerlijke warme douche en kop thee en koffie, zetten we koers naar Perdika. We zien onderweg geitjes op een rots,jaja weer one of the big five. Alleen nog dolfijnen en we zijn compleet. Onderweg komen we langs een rotspartij wat een piramidevorm heeft en waarvan alleen het puntje boven water steekt. De hoogte van de piramide tot aan de zeebodem is 230 meter.
We hebben helaas de eerste regendruppels mogen ervaren,hopelijk blijft het daarbij.
Perdika is een kleine haven op het eiland Aegina ( staat bekend om de pistachenootjes). We kunnen op een mooi plekje aan de drijfsteiger liggen, er is weinig ruimte om te manoeuvreren en het is er vrij ondiep. Maar toch weten we de boot weer mooi aan te leggen. Jacqueline krijgt zelfs een compliment van de buurboot en een Griek. Strong captain! Er staat als enige ter wereld een 360graden camera obscura, maar helaas het is al te donker om wat te zien. Morgen maar weer een poging wagen. Na een wandeling langs de kade hebben we besloten om zelf te koken en op de boot te blijven. We hebben spaghetti a la Tonnie op het menu staan. Lekker met een glaasje wijn en kaarsjes erbij onder de sterrenhemel op eten, hoe romantisch is dat. Nu gaan we lekker slapen, welterusten.

Het was wederom een warme nacht met veel wind. Dat zorgde voor vele geluiden op de boot en maakte de nacht wat onrustig, maar we lagen als een huis. Na een heerlijk ontbijt van een gebakken eitje en een jus worden we langzaam wakker. We zijn nog even naar de oude haven gelopen om daar een kijkje te nemen, maar er is weinig te zien. Terug in het rubberbootje nemen we alvast 1 van de 2 wallijnen mee. Ik zet Jacqueline af op de boot en peddel weer terug voor lijn nummer 2. Even op het teken van de kapitein wachten en ja hoor de boot is los van de wal. Met een kletsnatte lijn in de boot weer terug naar de Dinosaur. Daar moet ik me werkelijk het zweet op de rug werken om het werk te doen van normaal 4 of 5 matrozen. Lijnen opschieten, fenders binnenhalen, roeispanen opbergen, dinghy aan boord sjouwen (hier komt Jacqueline even helpen) en oh ja het anker ophalen. Tjonge jonge het leven van een matroos is best zwaar, maar ik heb wel een lieve,knappe en goede kapitein.

Jammer dat de wind vandaag te hard waait en ook nog uit de verkeerde hoek komt. We varen pal tegen de wind in dus, maar weer een stukje op de motor.

De golven zijn behoorlijk hoog en het is best wel spannend vanwege de enorme klappen die we soms maken en ja het is hier 150 meter diep dus staan zal niet gaan. Kwestie van aan boord proberen te blijven dus…

In een baai zoeken we wat rust van de wind en golven. Ook is er even tijd voor een snelle lunch. Jacqueline blijft aan boord om op de boot te passen, maar ik ga toch nog even de wereld onder water verkennen. Je weet nooit of Jack Sparrow hier zijn schat heeft verstopt :-). Behalve een soort van duizendpoot op de rotsen en een flinke school naaldvissen zie ik een hoop rommel wat overboord is gekieperd. Accu’s, flessen, netten, matras, Philips batterijen en heel veel vislijn. Jammer dat we zo slecht voor de zee zorgen.

Na weer een klein stukje varen konden we eindelijk aanleggen in het piratenplaatsje Hydra. Hmmm misschien ligt hier de schat van Jack Sparrow wel.
Het was al aardig druk in de haven en geen plek meer aan de kade. Dat wordt aanleggen tussen 2 boten. We droppen het anker zo ver mogelijk vanwege de slechte ankergrond en de vele ankers van de andere boten. We liggen nu 3 rijen dik boot tegen boot aan de kade. Dat wordt over boten klimmen om aan de kade te komen.

Na een laatste controle van de lijnen en het anker klimmen we net als aapjes van boot naar boot over de lijnen. Eenmaal op de kade,zijn we de berg op geklommen voor een mooi uitzicht over de stad. Hier vinden we een oud fort en two of the big five, de Ezel en de zwerfkat.
Moe van het varen, zwemmen en klimmen hebben we onszelf getrakteerd op een lekker bordje eten in een restaurant aan de haven. Ons aangeboden door een sponsor uit Vlissingen 🙂 het was heerlijk!

Hier eindigt het verhaal van 9 oktober en met de bliksemflitsen van het naderende onweer in de verte vallen we in slaap.

Ik ga proberen de route bij te houden zodat jullie een beeld krijgen van de afgelegde route.

Kalimera!

Na een warme nacht met 2 muggen zijn we eerst lekker gaan ontbijten bij yachting cafe met uitzicht op onze boot. Daarna hebben we een wandeling gemaakt en ons aan de klim naar de klokkentoren gewaagd. Het uitzicht was de moeite waard, maar de klokkentoren kan wel een opknapbeurt gebruiken. Na nog wat proviand zoals water te hebben ingeslagen,zijn we ons klaar gaan maken voor vertrek naar Spetses. De afvaart ging net zo soepel als het aankomen, al echt een team. Helaas was er weinig wind voorspelt dus de hele trip op de motor.

We zijn voor anker gegaan in een mooi baaitje en er kwam zo waar een heus waterbeest ons verwelkomen. Echt niet bang en wilde maar al te graag onze droge koekjes op eten. Na onze eerste kennismaking met een van de big five van de saronische golf zijn we de onderwater wereld gaan bekijken. Al dat snorkelen maakt hongerig en hebben we een heerlijke salade gegeten. Al varend helaas nog geen dolfijnen gespot,wie weet morgen.

Na wat uurtjes varen en boekjes lezen komen we aan in Spetses. We moesten even zoeken naar een plekje ,want er lagen al 3 aardig grote boten. We hadden dit keer geen kade om aan te leggen, want het was vrij ondiep dus gingen we voor anker met lijnen naar de kant. Het koste wat voorbereiding en bloed, zweet en tranen ;-), maar dan lig je ook wel op een mooi plekje. Dat heeft wel een ankerbiertje verdiend. Om naar de kant te komen, moeten we met de dinghy (rubberboot) naar de kant roeien. Vanavond hebben we lekker pizza bij Quarter gegeten en wat door de straatjes gewandeld om uiteindelijk ons neer te vleien op een bankje met een kopje koffie en thee en een heerlijk chocolade taart met uitzicht op de haven.

Voor onze volgers; dank voor jullie leuke reacties en na de boot volgeladen te hebben met boodschappen is de waterlijn van de boot wel 15 cm gezakt. Dit was het voor vandaag, hopelijk tot morgen van het eiland Hydra.

Vandaag onze 1e zeildag.

Gisteren bij terug komst bij de boot stond ons een verrassing te wachten. Een of andere aso Rus/Pool had zijn boort als een wig tussen die van ons en onze buurboot gevaren. Wij waren daardoor helemaal scheef komen te liggen maar ook hadden ze, of onze buren, de stroom kabel van onze boot gestolen en die op hun eigen aansluiting aangesloten. Er was dus iemand op onze boot geweest. Als Jacqueline kon dan had ze die Russen eigenhandig in elkaar getrapt. Witheet stormde ze de andere boot op om de kabel terug te halen en die gasten even de les te lezen. Geschrokken dropen ze dan ook af met wat smoesjes over dat ze niet wisten dat het onze kabel was…… Nou ja niet meer aan denken, ik weet nu dat ik me geen zorgen hoef te maken als Jacqueline in de buurt is :-).

Vanmorgen heerlijk wakker geworden en croissants in de oven en water op het vuur voor het ontbijt aan dek. Wat is dat super gaaf, lekker in de haven en dan ook nog de zon stalend aan de hemel.
Na al dat lekker eten,was het tijd om wat weg te brengen en kreeg ik uitleg hoe ik een grote boodschap moest wegbrengen. 25x pompen, rondje draaien, stampen met je voeten op de grond en 25x pompen. En klaar is Tonnie. En tjonge wat lucht dat op. Nu is er weer ruimte voor een heerlijke lunch.
Na het opruimen begon de strijdt met de buren over het naar buiten kunnen varen. Net alsof ze opeens doof waren geworden werden we gewoon genegeerd. Tot een Griek die aan boord wat onderhoud aan het plegen was onze boot met wat hulp van anderen hielp uit de benarde positie te manoeuvreren. We kunnen varen!

We hadden besloten om naar poros te varen. Met flink wat wind in de zeilen lukt het ons om een goed stuk af te leggen. Jacqueline brengt me tussen de middag naar een mooie baai waar we al snel in het water liggen en een stuk gaan zwemmen. Met de meegebrachte onderwatercamera en duikbril is het ook onderwater genieten.

Na een cola om de zoute smaak wat weg te spoelen gaan we onderweg naar Poros.. Jammer maar de wind is gaan liggen en als we voor het donker thuis willen zijn zullen we toch de motor moeten gaan gebruiken. Rond een uur of 19.00 komen we in de schemer aan in de haven van Poros en Jacqueline weet de boot achteruit in een piep klein plekje te sturen zodat we een top plek aan de boulevard hebben. Ik heb respect voor de manier waarop ze dat even deed. Zo ook nog wat andere schippers, want die stonden vol bewondering op hun boten te kijken. Er kwam zelfs een man aangerend van een terras om de lijnen van haar aan te pakken zodat we direct mooi vast lagen. Dat doe ik haar niet na :-).

We zijn wezen eten bij een bekend restaurantje van Amorgos en we werden met allerlei lekkers overladen en natuurlijk weer wat extra lekker drinken en eten van het huis!

Nu lekker in de kooi, toe aan een welverdiende nacht.

Tot morgen

Zo dit is deel 2 van deze dag. We zijn na een goede vlucht in Athene aangekomen. Jacqueline wist goed de weg op het vliegveld en met de bus bereikten we dan ook al snel de haven.

Gelukkig lag onze zeilboot al te wachten en er werd afgesproken dat we rond 14.30 de incheck zouden doen. Laurens (eigenaar van de boot) droeg middels een grondige uitleg zijn dinosaur over aan ons. Dinosaur is de naam van de bavaria 34 die we hebben gehuurd.

We hebben met uitzicht op zee ook nog heerlijk kunnen lunchen en de hele boot volgeladen met boodschappen om de komende dagen niet van de honger te hoeven omkomen…

Na wat uitpakken van de tassen zijn we naar een andere haven gewandeld waar de Stad Amsterdam aan de kade lag. Maar eens even kijken dus. Ik heb werkelijk nog nooit zulke enorm luxe boten bij elkaar gezien. De grootste hebben we met passen geteld en we kwamen uit op 150 stappen!

Onze eerste dag zit er bijna op en we zitten nu even uit te blazen met een kopje koffie en thee op een terras aan het strand. Een gratis kopje aangeboden door nikos, eigenaar van de tent.

Jacqueline kent nog veel mensen en we worden dan ook overal begroet.

Ook vandaag voor het eerst een plasje gedaanop het toilet aan boord. Nou dat is een werk! Het plassen gaat wel maar dan moet je 15 keer aan een hendel trekken om water in de pot te pompen en daarna weer 15 keer pompen om het er weer uit te halen. En dat is nog maar bij een plasje, morgen gaat Jacqueline voordoen wat er bij een grote boodschap moet gebeuren…….ik houd mijn hart vast 🙂

Morgen gaan we de haven uit en naar een van de eilanden toe. We weten nog niet welke.

Tot morgen.
Kalinichta

150 passen is deze boot lang en iets van 7 dekken. Nog nooit naast zo’n boot gestaan.

Ondergaande zon boven pireaus

Zo wat een slecht weer is het al zo vroeg in de ochtend! De regen komt met bakken tegelijk uit de lucht vallen. Maar dat kan ons niet deren want we gaan naar de zon:-)

Onze taxi (Jacqueline haar vader) was keurig optijd zodat we ons nog moesten haasten met de laatste spullen. Via vele plassen op de weg zijn we toch veilig op Schiphol aangekomen..

We zitten nu aan het 1e bakkie koffie/thee en kunnen nog even zitten voor we moeten boarden.

Tot over een paar uur vanuit Griekenland

Nog 1 nachtje slapen en dan vliegen we naar Athene. We hebben een mooie boot gehuurd en gaan daar een paar dagen mee varen in de Saronischegolf nabij Athene.

dit is een beetje een idee van waar we gaan zeilen en welke eilanden we kunnen aandoen.

http://www.amorgos.nl/zeilen-in/saronische-golf-athene

http://www.sailingissues.com/greekislands/pelathens.html

we proberen om jullie van wat leuke (jaloersmakende) fotos te voorzien via de website.

ik zeg: gooi de trossen los we varen af……

Op zaterdag 6 oktober vliegen we naar Athene voor een lekker weekje zeilen.