Donderdag 11oktober 2012
Vanmorgen redelijk fris wakker geworden na een koude nacht. Zo koud dat Jacqueline zelfs een warme wollen deken had gepakt.
De zon staat al stralend aan de hemel als we met een vers croissantje, gekookt eitje en koffie/thee aan dek zitten te ontbijten. We moeten nog even wat boodschappen doen en brengen ook nog even een bezoek aan de camera obscura want overdag moet dat toch wel bijzonder zijn. En inderdaad dat is toch wel een rare ervaring. Je staat in een donkere kamer waarin zich 360gr rondom schermen zitten die de beelden van buiten op zijn kop weergeven. Deze camera obscura is de enige 360 gr van Griekenland dus dat maak het toch wel speciaal.
Het vertrek uit de haven gaat weer als en geoliede machine en als snel zitten we op koers naar epidavros. Het is een rustig tochtje op de motor omdat er totaal geen wind staat. Wel een perfecte zee om dolfijnen te spotten maar die zien we niet. Tijd voor wat foto’s van ons samen op de boot…
Jacqueline heef het al een paar dagen over een verzonken stad die met de snorkel goed te zien is. We leggen aan in een zeer ondiepe baai (het dieptemeter alarm gaat constant af) en trekken snel onze zwemkleding aan. Het is een stukje zwemmen naar de stad onder water maar de beloning is geweldig. Wat mooi om een oude Griekse stad te zien uit het jaar 700 voor Christus. Later horen we van pablos (eigenaar van een restaurant) dat er vorig jaar nog een perfect standbeeld is gevonden afkomstig uit die stad. We zien enorme vaten waar vroeger wijn en olijfolie in werd bewaard, stukken omgevallen muur en de contouren van huizen. Erg mooi allemaal.
Na wat droogs te hebben aangetrokken varen we rustig naar de haven om een mooi plekje te zoeken. We vinden de meest mooie plaats in de haven waar we water kunnen innemen en de accu kunnen opladen. We liggen nog niet vast of er komt al een Griek op Jacqueline aangerend die haar blijkbaar kent van voorgaande jaren (ja ja!!).
Na een drankje bij pablos zitten we weer in de boot de aansluiting te regelen voor de stroom komt er opeens de haven politie naar onze boot toe. Hij verzoekt ons om te vertrekken want er komt een grote vissersboot lossen en overnachten. Ik heb daar eigenlijk weinig zin in maar Jacqueline gaat even in het restaurant vragen hoe diep de haven is want dan kunnen we misschien een stukje achteruit gaan liggen. Op onze vraag aan de haven politie meneer hoe groot en diep de boot is weet hij geen antwoord maar hij loopt weg met de mededeling dat hij even gaat bellen. Intussen wachten wij op zijn terugkomst maar die laat op zich wachten. Tot hij weer een halfuur later terug komt met het verhaal dat de boot 23 meter is en vis moet lossen en morgen om 5 uur weer gaat vertrekken. We vertellen de man vriendelijk dat we geen zin hebben om te gaan verkassen daarop begint hij te roepen dat we moeten gehoorzamen en dat we onze bootpapieren moeten laten zien en nog meer gemompel in het Grieks. Ik vraag hem netjes wat er gaat gebeuren als we niet op zijn verzoek ingaan en daar op zegt hij dat hij het niet weet en ik antwoord nou ik ook niet waarna hij beetje boos wegloopt. Ondertussen zijn er vele ogen op ons gericht en besluiten we om ons van de domme te houden boodschappen te gaan doen. Als we er niet zijn kan hij ons ook niet wegsturen. Na een rondje boodschappen en wandelen staan we opeens bij een kerkje met uitzicht op de haven. Alwaar de beste haven politieman weer aan komt lopen want in de verte doemt een bootje op wat waarschijnlijk door hem een mooie plaats in de haven belooft is. Maar ja pech voor hem, daar liggen wij al:-) we zie hem bellen en heen en weer lopen op de kade. We besluiten om hem een beetje te plagen en gaan zoals hij had verzocht naar zijn kantoor met de papieren van de boot. We zitten net te genieten van de gekochte chocolade als er een man de trap op komt lopen, nee het is niet onze vriend maar, blijkt later, een “echte” politie agent. Na 10 minuten wachten op niets besluiten we maar aan hem te vragen waar de haven politie meneer is…..alsof we dat niet weten! Hij besluit om hem te bellen en niet veel later komt er een zeer boos kijkende haven politieman de trap op lopen. Hij zou ons graag de huid willen vol schelden en vragen waarom we niet bij de boot zijn, maar ja we moeten ons toch melden. Je ziet het aan zijn gezicht:-)
We moeten hem de papieren geven en hij gaat naarstig opzoek naar een foutje om ons ergens op te pakken maar kan niets vinden. Na het betalen van 1,59 euro havengeld probeert hij ons bang te maken door te zeggen dat hij de haven meester gaat bellen vroeg in de ochtend. Nou dat werkt…
In het restaurant en in de haven zijn we het onderwerp van het gesprek en vooral de Grieken lachen zich rot om onze actie. Ze vinden het stoer dat we zijn blijven liggen. Die haven politieman krijgt volgens de mannen betaald in vis door de schippers van de vissers boot….hahahahaha
Trouwens de vissersboot is niet naast of voor ons gaan liggen maar ergens tussen een paar heel dure zeiljachten (terwijl ik dit type hoor ik in de verte dronken vissers zingen en lallen).
We krijgen een heerlijk diner aangeboden van pablos en zijn vader (ik vermoed vanwege Jacqueline en Amorgos). We eten heerlijk stoofvlees genaamd stifado, salade, baklava en koffie toe.
Moe van de enerverende dag en weer een ervaring rijker gaan we nu slapen.
Tot morgen
