Tonnie Poelman

Vanmorgen weer lekker vroeg op. De medereizigers die voor een romantisch huisje hadden gekozen kwamen uitgeslapen bij de truck aan terwijl de “echte” kampeerders zichzelf eerst weer moesten uitvouwen en gladstrijken maar iedereen had heerlijk geslapen.

Na het inladen van de spullen volgde een snel kopje koffie of thee. We hadden weer een rit van 400 km voor de boeg over een zeer slechte weg. De eerste stop was voor een ontbijtje bij een bezinestation. Ik had mijn stoeltje naar de pompen gedraaid zodat ik een geweldig uitzicht had op alles wat er zich afspeelde op en rond het tanken. Een klein busje met een aanhanger zo vol geladen dat een gemiddeld marokaans gezin op reis naar marokko jaloers zou maken. Werd na het tanken ook nog eens vol geladen met minimaal 7 afrikaanse vrouwen met een maatje meer…….tjonge tjonge waar ze ze allemaal gelaten hebben ik heb geen idee?

De weg viel reuze mee en we konden dan ook best wel een aardige snelheid halen. De truck doet ongeveer 100km/uur dus al snel hadden we al heel wat kilometers afgelegd. Onderweg moesten we wel vaak stoppen voor dieren op de weg. Zo moesten we slalommend door een hele groep apen en ook voor ezels en koeien moest craij hard op de rem. Toen ik opeens weer een olifant in de bosjes ontdekte werden de camera’s weer uit de tassen gehaald en was het enige dat we hoorden, klik, klik, klik….. Wouw weer een olifant, gaaf jongens. Nog voldaan van de ervaring reden we meer verder toen de truck opeens stopte! Wat stond er nu weer op de weg? Iedereen uit de raampjes kijken en niet te geloven even verderop stond een olifant in de berm. Ongeveer waar bij ons de praatpalen van de ANWB staan. Langzaam rijdend naderden we de olifant en dat bleek echt een verschrikkelijk groot mannetje te zijn die daar een beetje stond te staan. Ik denk niet dat hij op de wegenwacht stond te wachten!!! Dit was toch wel 100 x beter dan de olifant die we hiervoor hadden gezien. Nadat hij uitgebreid voor de camera’s had geposeerd draaide hij zich om en liet hij zien wat hij van ons dacht…..dikke keutels olifanten stront was niet het afscheid waar wij op rekenden.

Het wisselen van geld of pinnen is niet altijd even makkelijk hier in Afrika en dat nam dus ook veel meer tijd in beslag dan was berekend. Gehaast kwamen we aan op de camping om snel onze tenten op te kunnen zetten en een broodje naar binnen te proppen want we moesten de boot op voor een tocht over de rivier. De rivier is de grens tussen botswana en Namibië

Oké de olifant langs de weg was een beleving maar wat we tijdens het tripje op de rivier hebben gezien slaat alles. Het begon met een paar nijlpaarden waar onze stuurman niet echt opgewonden van leek te raken. Logisch want een bocht verdr stonden kuddes met olifant en nijlpaarden elkaar te verdringen in het water. Man man man wat gaaf! Ik heb me toch een partij foto’s gemaakt niet te filmen (oh ja ook nog een paar filmpjes). Op een gegeven moment zagen we een groep waar ook hele jongen olifanten bij liepen. Er was er eentje bij die net 2 maanden oud bleek te zijn. Hij kon nog niet zwemmen in de rivier dus de rest van de groep maakte met hun poten een kuil in de oever waar de kleine in kon spelen en wassen. Voor, achter, links en rechts overal olifanten en nijlpaarden……..en heel veel mooie vogels en andere dieren. Ze kregen wel duidelijk minder aandacht dan de grote jongens.

We hadden de koelbox en chips op de boot meegenomen zodat ik ook hier voor een hapje en een drankje kon zorgen. Na al dat geweld was het heerlijk genieten van een biertje of cola met rum.

Hein had speciaal voor rudolf spagettibolognese gemaakt, wat trouwens het antwoord op de huiskamervraag was van een week geleden. Niemand heeft het goede antwoord op de site gezet dus van het priizengeld gaan rudolf en ik nog maar een activiteit doen……;-)

Morgen gaan we weer om 6 uur een game-drive doen maar dan over land, langs de oevers van de rivier. Ik hoop dat het weer net zo mooi gaat worden als vandaag.

We verlaten morgen botswana voor 2 nachten en gaan een uitstapje maken naar Zambia om de Victoria watervallen te bekijken. De rivier die we vandaag hebben bevaren komt samen met de zambezi zivier die de watervallen voorziet van water. Om in Zambia te komen moeten we met de truck op de pond……daar zie ik nu al naar uit, geweldig hectisch moet dat zijn.

Terwijl ik dit in de tent lig te typen hoor ik de olifanten en nijlpaarden in de rivier. De rivier is denk ik niet meer dan 100 meter hiervandaan. Heel erg spannend!