Tonnie Poelman

Het is niet te geloven maar vanmorgen ging om 6 uur de wekker….. tingeling! We hebben onze zinnen gezet op een beklimming van de Christoffelberg. Deze berg is met 375 meter het hoogste punt van Curaçao. Op weg naar het noorden (want daar ligt de berg dit jaar) hoorden we via radio Dolfijn, 92,7 fm, dat er code geel is afgegeven voor de noordelijke gebieden van het eiland. Ze verwachten veel regen en storm, echt ideale omstandigheden om een berg te gaan beklimmen. Bij de entree van het park aangekomen werd ons eigenlijk afgeraden om de berg te beklimmen. De vele modder en slipperige rotsen maakten het een onaangename beklimming, aldus de verkoopster van de tickets. Omdat we niet zo bang zijn uitgevallen besloten we toch om de gok te wagen, maar net op het moment dat Jacqueline de betaalkaart door de machine wilde halen begon het me toch te regenen. Gelukkig kon ik nog net haar arm terugtrekken zodat de betaling niet door kon gaan gaan. We besloten om toch maar niet te gaan wandelen en hebben beloofd dat we bij goed weer woensdag terug komen.

Maar wat gaan we dan doen? Shoppen in het sjieke winkelcentrum Zuikertuintje. Vanwege een 020 feestdag waren veel winkels dicht. Jammer want het geld wilde graag van de creditcard af. Dan maar door naar Willemstad want daar waren we nog niet geweest. Ik rijden en Jacqueline de navigatie. Zo dan! Dat is een hoge brug. Daar durf ik echt niet overheen met mijn hoogte vrees. Links en dan rechts en dan met de bocht mee en dan zijn we op de parkeerplaats. Maar die links werd een rechts en voor ik het wist zat ik op de brug.

Willemstad is mooi maar ook erg warm. We hoopten wat verkoeling te vinden in een museum over de handel in mensen, slaven. Maar dat viel tegen. Het museum daar en tegen was zeer indrukwekkend. Zeker als je ziet dat slavernij eigenlijk nog bestaat. Terug naar de overkant van het water ging deze keer niet met de pontjesbrug maar met de ferry. De brug zelf was naar de zijkant gevaren om een boot door te laten. Dwalend door de straatjes kwamen we nog allerlei moois tegen.

We verlangende naar verkoeling en waar kun je die vinden? In het zwembad of bij de appie. Eerst langs de appie dan maar om de boodschappen aan te vullen. Ondanks dat we niet hadden geluncht kon ik de verleiding toch weerstaan om de bolussen te laten liggen. Met een fris bakje fruit, saucijzenbroodje en een smerig (bleek later) kaasbroodje hebben we de lunch genoten. Op naar het zwembad.