1 Maart deel 2
Zo dan! wat een ervaring. We hebben het helaas niet gehaald tot de top…. De door de reisburoman als gemakkelijk en niet gevaarlijk, aangeboden klim bleek toch niet zo gemakkelijk en behoorlijk gevaarlijk te zijn. (voor de kenners onder ons, kinabalu is een makkie vergeleken bij dit!!). Ongeveer 80 meter onder de top gaf rudolf eindelijk op. Erg moedig van hem om met knikkende knieen toch nog zo hoog te komen. De klim begon eigenlijk best makkelijk, een pad omhoog wel steil maar te doen. Na ongeveer 45 minuten veranderde het terrein in een steile rostwand die je alleen maar via gladde ijzeren kettingen kon bedwingen. Het tempo ging drastisch omlaag terwijl de terperatuur steeg……
Ook de terugweg was niet gemakkelijk en omdat we een langere route (weg van de kettingen) hadden genomen waren we ook aardig moe toen we even een pauze hadden ingelast om van de zonsondergang te genieten. We (rudolf, craj en ik) hebben even genoten en toen hebben we craj terug gestuurd om de rest op te halen en zijn we samen naar beneden gelopen. onderweg begon het enorm te waaien zodat we extra moeite moesten doen om overeind te blijven. Omhoog kijkend (het was inmiddels donker) zagen we een hele rij lampjes de top af komen. Met een taxi weer lekker naar het hotel. Onder het genot van een koud biertje (windhoek) heb ik nog even het netwerk van het hostel getuned en internet op alle computers aangesloten! Ik denk dat het nu wel tijd is om een welverdiende douche te gaan nemen en ons te gaan voorbereiden op een warme nacht. Morgen moeten we weer vroeg op want we krijgen een prive tour rond kaapstad. We gaan de hele dag mooie dingen bekijken van kaap de goede hoop tot een pinguin colonie van duizenden van deze grappige beesten.
Ik sluit af met proost en tot morgen.
